10 τρόποι να γίνεις καλίτερος άνθρωπος - Για να γίνεις εκείνος που θα'θελες να ήσουν...
1. Άσκηση της υπομονής σε ό,τι κάνεις και κατάλαβε πως τα αποτελέσματα απαιτούν χρόνο, αφοσίωση κ σκληρή δουλειά. Περάτωση ενός απλού σκοπού σήμερα, δίνει το έναυσμα για δυσκολότερους στόχους αργότερα.
2. Η κριτική των άλλων είναι εύκολη ενώ για σένα τον ίδιο είναι εξόχως δύσκολη. Κοίταξε ειλικρινά τον εαυτό σου και πες τι θα'θελα ν' αλλάξω στον εαυτό μου; Ποιά είναι τα δυνατά μου σημεία κ ποιές οι αδυναμίες μου; Τι θα'πρεπε ν' αφήσω;
3. Δεν υπάρχει πρόοδος στην δυσαρέσκεια. Τα συναισθήματα συνδέονται απ' ευθείας με τον τρόπο που προσλαμβάνεις τον κόσμο γύρω σου. Βλέποντας τα πράγματα με θετικό τρόπο μπορεί να κάνει τη ζωή σου καλίτερη κ να ενδυναμώσει την εμπιστοσύνη κ αυτοεκτίμηση.
4. Όπως ικανοποιείς τις ανάγκες του σώματος σου έτσι κάνε και για την ψυχή σου. Ο καθένας μας έχει ανάγκη από ανάπαυση, αγάπη κ αποδοχή. Αφιέρωσε τουλάχιστον πέντε αβίαστα λεπτά την ημέρα για διαλογισμό ή άλλη χαλαρωτική ασχολία.
5. Άκου την καρδιά σου. Η λογικότερη, ωφελιμιστικότερη, γρηγορότερη άποψη μπορεί να αντιτίθεται σ' αυτό που ενδόμυχα πιστεύεις κ που μπορί να σε ανταμοίψει περισσότερο. Το να ακολουθείς την καρδιά σου μπορεί να οδηγήσει σε μεγάλη σοφία.
6. Δέξου πως δεν έχεις κανέναν έλεγχο στις πράξεις των άλλων κ ανακάλυψε την ελευθερία που φέρνει η συγχώρεση. Αν αφήσεις όλες τις πληγές του παρελθόντος αυτό θα φέρει ωφέλεια κ στο σώμα σου κ στο πνεύμα σου.
7. Κατάλαβε πως η αποτυχία αν και οδυνηρή, μπορεί κ να είναι ευεργετική. Μάθε απ' τα λάθη σου. Δείξε στους άλλους να κάνουν το ίδιο.
8. Μη σταματάς να μαθαίνεις. Η αληθινή σοφία προέρχεται απ' τη μάθηση κι αυτή μεγαλώνει όσο είσαι ανοιχτός στις νέες ιδέες κ προτάσεις.
9. Ό,τι είναι στο χέρι σου να κάνεις, το ίδιο είναι και να μη κάνεις. Η αυτο-πειθαρχία είναι είναι η πηγή όλων των αρετών. Αποφεύγοντας τοξικές ουσίες κ κρατώντας σώμα κ πνεύμα υγιές, θα σε βοηθήσουν να σταματήσεις τις κακές συνήθειες κ να ενστερνισθείς θετικές στη θέση τους.
10. Τα μέσα για ανάπτυξη κ αλλαγή βρίσκονται μέσα σου κ δεν μεταβιβάζονται σε κανέναν άλλο. Ζήσε τη ζωή σου όπως θα'θελες να είναι, καλλιέργησε την πρόοδο, ανάλαβε ευθύνες κ αγάπα τον εαυτό σου.
Και πόσα άλλα ακόμη θα μπορούσαν να προστεθούν. Ακόμη και μικρά. Και ίσως είναι καλύτερα να ξεκινάμε από τα μικρά, από τα λίγα, από τα ασήμαντα. Αυτό είναι το καλύτερο παρά το να ζούμε σε τέλμα
Τρίτη 10 Μαΐου 2011
ΠΕΛΟΠΙΔΑΣ
Ο Πελοπίδας (410 π.Χ. - 364 π.Χ) ήταν αρχαίος Θηβαίος στρατηγός, πολιτικός και διοικητής του Ιερού Λόχου. Ήταν ένας από τους δημιουργούς της Θηβαϊκής ηγεμονίας στον ελλαδικό χώρο.
[Επεξεργασία] Η άνοδος του ΠελοπίδαΠατέρας του ήταν ο Ιπποκλής, ένας πλούσιος Θηβαίος. Το 382 π.Χ. τρεις Θηβαίοι ολιγαρχικοί, ο Αρχίας ο Θηβαίος, ο Λεοντίδας και ο Φίλιππος ζήτησαν την βοήθεια της Σπάρτης για να καταλάβουν την εξουσία. Με επέμβαση του Σπαρτιάτη στρατηγού Φοιβίδα, ο οποίος κατέλαβε την Καδμεία, επιβλήθηκε στην Θήβα φιλολακωνικό ολιγαρχικό πολίτευμα. Τότε ο Πελοπίδας έφυγε για την Αθήνα για να επιστρέψει το 379 π.Χ. Η συνωμοσία που οργάνωσε οδήγησε στην δολοφονία των τριών ολιγαρχικών και στην αποκατάσταση του δημοκρατικού πολιτεύματος. Το 378 π.Χ. ανέλαβε το αξίωμα του Βοιωτάρχη ενώ του ανατέθηκε και η διοίκηση του Ιερού Λόχου. Συμμετείχε στη νικηφόρα μάχη της Τεγύρας το 375 π.Χ. και στην μάχη των Λεύκτρων το 371 π.Χ όπου οι Θηβαίοι επικράτησαν. Μετά την νίκη των Θηβαίων στα Λεύκτρα ξεκίνησε η περίοδος της Θηβαϊκής ηγεμονίας στον Ελλαδικό χώρο
[Επεξεργασία] Η δράση του κατά την περίοδο της Θηβαϊκής ηγεμονίαςΤο 369 π.Χ. εκστράτευσε μαζί με τον Επαμεινώνδα, στην Πελοπόννησο για να ενισχύσουν το Αρκαδικό κοινό. Με την εκστρατεία αυτή απέσπασαν την Μεσσηνία από την Σπάρτη και επαναδημιουργήθηκε το κράτος των Μεσσήνιων μετά από τέσσερις αιώνες. Την επόμενη χρονιά ο Πελοπίδας εκστράτευσε εναντίον του τυράννου των Φερών Αλέξανδρου. Στην εκστρατεία αυτή αιχμαλωτίστηκε ο μελλοντικός Μακεδόνας βασιλιάς Φίλιππος ο οποίος μεταφέρθηκε στην Θήβα. Σε επόμενη εκστρατεία του στην Θεσσαλία αιχμαλωτίστηκε αλλά απελευθερώθηκε μετά από εκστρατεία στην περιοχή του Επαμεινώνδα. Το 365 π.Χ. πήγε ως αντιπρόσωπος της Θήβας στον Πέρση βασιλιά όπου εξασφάλισε χρηματοδότηση της πόλης του από τους Πέρσες. Με τα χρήματα των Περσών οι Θηβαίοι δημιούργησαν αξιόλογο στόλο με τον οποίο άρχισαν να αποσπούν περιοχές που άνηκαν στην δεύτερη Αθηναϊκή συμμαχία. Το 364 π.Χ. εκστράτευσε για δεύτερη φορά κατά του τυράννου των Φερών Αλέξανδρου. Οι Θηβαίοι συγκρούστηκαν με τον στρατό του Αλέξανδρου στην περιοχή Κυνός Κεφαλές όπου ο Πελοπίδας σκοτώθηκε. Στην μάχη στις Κυνός Κεφαλές οι Θηβαίοι τελικά επικράτησαν και έθαψαν με μεγάλες τιμές τον Πελοπίδα και στους Δελφούς έστησαν μεγάλο αδριάντα προς τιμήν του.
[Επεξεργασία] Η άνοδος του ΠελοπίδαΠατέρας του ήταν ο Ιπποκλής, ένας πλούσιος Θηβαίος. Το 382 π.Χ. τρεις Θηβαίοι ολιγαρχικοί, ο Αρχίας ο Θηβαίος, ο Λεοντίδας και ο Φίλιππος ζήτησαν την βοήθεια της Σπάρτης για να καταλάβουν την εξουσία. Με επέμβαση του Σπαρτιάτη στρατηγού Φοιβίδα, ο οποίος κατέλαβε την Καδμεία, επιβλήθηκε στην Θήβα φιλολακωνικό ολιγαρχικό πολίτευμα. Τότε ο Πελοπίδας έφυγε για την Αθήνα για να επιστρέψει το 379 π.Χ. Η συνωμοσία που οργάνωσε οδήγησε στην δολοφονία των τριών ολιγαρχικών και στην αποκατάσταση του δημοκρατικού πολιτεύματος. Το 378 π.Χ. ανέλαβε το αξίωμα του Βοιωτάρχη ενώ του ανατέθηκε και η διοίκηση του Ιερού Λόχου. Συμμετείχε στη νικηφόρα μάχη της Τεγύρας το 375 π.Χ. και στην μάχη των Λεύκτρων το 371 π.Χ όπου οι Θηβαίοι επικράτησαν. Μετά την νίκη των Θηβαίων στα Λεύκτρα ξεκίνησε η περίοδος της Θηβαϊκής ηγεμονίας στον Ελλαδικό χώρο
[Επεξεργασία] Η δράση του κατά την περίοδο της Θηβαϊκής ηγεμονίαςΤο 369 π.Χ. εκστράτευσε μαζί με τον Επαμεινώνδα, στην Πελοπόννησο για να ενισχύσουν το Αρκαδικό κοινό. Με την εκστρατεία αυτή απέσπασαν την Μεσσηνία από την Σπάρτη και επαναδημιουργήθηκε το κράτος των Μεσσήνιων μετά από τέσσερις αιώνες. Την επόμενη χρονιά ο Πελοπίδας εκστράτευσε εναντίον του τυράννου των Φερών Αλέξανδρου. Στην εκστρατεία αυτή αιχμαλωτίστηκε ο μελλοντικός Μακεδόνας βασιλιάς Φίλιππος ο οποίος μεταφέρθηκε στην Θήβα. Σε επόμενη εκστρατεία του στην Θεσσαλία αιχμαλωτίστηκε αλλά απελευθερώθηκε μετά από εκστρατεία στην περιοχή του Επαμεινώνδα. Το 365 π.Χ. πήγε ως αντιπρόσωπος της Θήβας στον Πέρση βασιλιά όπου εξασφάλισε χρηματοδότηση της πόλης του από τους Πέρσες. Με τα χρήματα των Περσών οι Θηβαίοι δημιούργησαν αξιόλογο στόλο με τον οποίο άρχισαν να αποσπούν περιοχές που άνηκαν στην δεύτερη Αθηναϊκή συμμαχία. Το 364 π.Χ. εκστράτευσε για δεύτερη φορά κατά του τυράννου των Φερών Αλέξανδρου. Οι Θηβαίοι συγκρούστηκαν με τον στρατό του Αλέξανδρου στην περιοχή Κυνός Κεφαλές όπου ο Πελοπίδας σκοτώθηκε. Στην μάχη στις Κυνός Κεφαλές οι Θηβαίοι τελικά επικράτησαν και έθαψαν με μεγάλες τιμές τον Πελοπίδα και στους Δελφούς έστησαν μεγάλο αδριάντα προς τιμήν του.
Τετάρτη 4 Μαΐου 2011
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΣΥΜΒΟΛΩΝ
Ιερό Βήμα
Το Iερό Βήμα καταλαμβάνει το ανατολικό άκρο του ναού. Ονομάζεται έτσι διότι βρίσκεται υψηλότερα από τον υπόλοιπο ναό, κατ' επίδραση των ρωμαϊκών βασιλικών, οι οποίες ήταν υπερυψωμένες στο σημείο αυτό, από όπου ομιλούσαν οι ρήτορες των δικαστηρίων. Θεωρείται χώρος ιερός, επειδή εκεί τελούνται τα ιερά μυστήρια, με κορυφαίο το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Επιτρέπεται η είσοδος μόνο των κληρικών και γι' αυτό ονομάζονταν άδυτον και άβατον. Στους βυζαντινούς χρόνους, στον μόνο λαϊκό, στον οποίο επιτρέπονταν ή είσοδος ήταν ο αυτοκράτορας, διότι θεωρούνταν ιερό πρόσωπο (Σωζομενού Εκκλ. Ιστ. Ζ΄25).
Το άγιο Βήμα συμβολίζει τον Παράδεισο, την άνω Ιερουσαλήμ (Αποκ.21:2), μέσα στον οποίο τελείται ακατάπαυτα η ουράνια Θεία Λειτουργία, με λειτουργούς τους αγγέλους.
Η ανατολική πλευρά του ιερού Βήματος καταλήγει, όπως αναφέραμε, σε κόγχη, η οποία ονομάζεται Πλατυτέρα. Στο μέσον του ιερού Βήματος βρίσκεται η αγία Τράπεζα (Mensa Sacra). Ονομάζεται και ιερό Θυσιαστήριο, διότι πάνω σε αυτή τελείται η αναίμακτη απολυτρωτική Θυσία του Χριστού στο διηνεκές. Η αγία Τράπεζα συμβολίζει τον ζωοδόχο Τάφο του Κυρίου, μέσα από τον οποίο πήγασε η αληθινή ζωή του κόσμου. Τα δε πολυτελή καλύμματα, της αγίας Τραπέζης συμβολίζουν τα ιερά σάβανα και τη σινδόνα, με την οποία τυλίχθηκε το άχραντο Σώμα του Χριστού κατά την θεία ταφή Του. Όπως είχαμε τονίσει παραπάνω στους πρωτοχριστιακούς χρόνους ως άγιες Τράπεζες χρησιμοποιούνταν τάφοι μαρτύρων. Αυτή η συνήθεια προήλθε προφανώς από επίδραση του χωρίου της Αποκαλύψεως 6,9 ‘και είδον υποκάτω του θυσιαστηρίου τας ψυχάς των εσφαγμένων δια τον λόγον του Θεού και την μαρτυρίαν του αρνίου ήν είχον’. Συνεχίζοντας αυτή την παράδοση η Εκκλησία μας μέχρι σήμερα, κατά τον εγκαινιασμό, ο επίσκοπος τοποθετεί λείψανα αγίων σε κρύπτη της αγίας Τραπέζης. Εάν δεν έχει εγκαινιασθεί ο ναός χρησιμοποιείται το ιερό αντιμήνσιο, ειδικό ύφασμα, το οποίο φέρει την παράσταση της ταφής του Κυρίου και έχει ραμμένα επάνω άγια λείψανα.
Η αγία Τράπεζα στηρίζεται συνήθως σε έναν στύλο, ο οποίος συμβολίζει τον ασάλευτο στύλο της Εκκλησίας, το Χριστό, ή σε τέσσερις στύλους που συμβολίζουν τους τέσσερις Ευαγγελιστές. Πάνω στην αγία Τράπεζα υπάρχει το ιερό Ευαγγέλιο, το οποίο συμβολίζει την πραγματικό παρουσία του Χριστού στην Εκκλησία και το γεγονός ότι η Εκκλησία διαφυλλάσει την Αλήθεια. Υπάρχει ακόμα ο Σταυρός ευλογίας, ο οποίος συμβολίζει την ανίκητη δύναμη της Εκκλησίας κατά του κακού, καθώς και το ιερό αντιμήνσιο, στο οποίο αναφερθήκαμε παραπάνω. Στο πάνω μέρος υπάρχει το ιερό Αρτοφόριο, πολυτελές κυτίο, ερμητικά κλειστό, στο οποίο φυλάσσεται ο καθαγιασμένος, από την Μ. Πέμπτη, άγιος ʼρτος εμποτισμένος με το τίμιο Αίμα του Κυρίου, για την μετάληψη των ετοιμοθάνατων πιστών. Εκατέρωθεν του Αρτοφορίου είναι τοποθετημένα τα κηροπήγια, τα οποία συμβολίζουν το ανέσπερο φως της χριστιανικής διδασκαλίας.
Πίσω από την αγία Τράπεζα υπάρχουν τα εξαπτέρυγα, μεταλλικά λάβαρα με παραστάσεις αγγελικών μορφών που ακτινοβολούν. Συμβολίζουν ασφαλώς το αγγελικό τάγμα των εξαπτερύγων αγγέλων, το οποίο παραστέκεται τιμητικά στο Θεό (Ησ.6:1-2, Αποκ.4:6-8). Στην περίπτωσή μας παραστέκονται τιμητικά στον Εσταυρωμένο Κύριο, ο Οποίος βρίσκεται ανάμεσα στα εξαπτέρυγα.
Στη βορειοανατολική πλευρά του ιερού βήματος υπάρχει η κόγχη της ιεράς Προθέσεως, η οποία συμβολίζει το ιερό σπήλαιο της Γεννήσεως του Κυρίου. Σε αυτή προετοιμάζονται τα τίμια Δώρα, πριν μεταφερθούν κατά τη Μεγάλη Είσοδο στην αγία Τράπεζα για να καθαγιασθούν. Η κόγχη αυτή φέρει την εικονογραφική παράσταση της Άκρας Ταπείνωσης και σπάνια την εικόνα της Γεννήσεως Στην Πρόθεση υπάρχει το άγιο Ποτήριο, στο οποίο σμίγεται ο οίνος (νάμα) και το νερό, τα οποία θα μεταβληθούν σε Αίμα Χριστού. Το Άγιο Ποτήριο ή Δισκοπότηρο είναι ένα κύπελο συνήθως χρυσό ή ασημένιο με υψηλή βάση, στο όποιο ρίχνεται ο οίνος και το ύδωρ την ώρα πού τελείται ή Άγία Προσκομιδή. Στη Θεία Λειτουργία άγιαζόμενα μετατρέπονται σε Αίμα Χρίστου. Μέσα στο Άγιο Ποτήριο τίθεται και το Σώμα του Χρίστου, μετά τον καθαγιασμό απ’ οπού μεταλαμβάνουν οι πιστοί. Εικονίζει το Ποτήριο εκείνο στο όποιο ο Κύριος Ιερούργησε και παράδωσε στους Αποστόλους το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας (Λουκ. κβ', 20).
Στη χριστιανική παράδοση κατά την τελετή της Προσκομιδής καθαγιάζεται μέσα σε αυτό Οίνος και Ύδωρ. Συμβολίζει το ποτήρι που χρησιμοποίησε ο Ιησούς στο Μυστικό Δείπνο.
Δίπλα υπάρχει το ιερό Δισκάριο, (μικρός, αβαθής, στρογγυλός δίσκος, χρυσός ή αργυρός, στον όποιο τοποθετείται, την ώρα πού τελείται ή Προσκομιδή ο Αμνός, το τεμάχιο άρτου, που αγιάζεται στον καθαγιασμό των Τιμίων Δώρων και θα μεταβληθεί σε Σώμα Χριστού, καθώς και άλλα τεμάχια από το πρόσφορο, αφιερωμένα στην Θεοτόκο, τους αγίους αγγέλους, τους ζώντες πιστούς, τους κεκοιμημένους πιστούς. Αυτό το ιερό σύνολο πάνω στο δισκάριο συμβολίζει την ενότητα της Εκκλησίας.,. Ομοίως πάνω σ' αυτόν τοποθετούνται οι μερίδες της Παναγίας, των Αγίων (των εννέα Ταγμάτων), των ζώντων και τεθνεώτων.
Συμβολίζει τη φάτνη της Βηθλεέμ, τη νεκρική κλίνη και τη γη.
Πάνω στο ιερό Δισκάριο υπάρχει επίσης ο Αστερίσκος, ο οποίος συμβολίζει τον αστέρα της Γεννήσεως και σκοπό έχει να εμποδίζει το ιερό κάλυμμα να ακουμπά στα τεμάχια του αγίου Άρτου. Στην ιερά Πρόθεση υπάρχει ακόμα η λαβίδα (κοχλιάριο) με το οποίο κοινωνούν οι πιστοί, η αγία λόγχη, η οποία συμβολίζει τη λόγχη που κεντήθηκε ο Κύριος κατά τη σταύρωση και ο σπόγγος που και αυτός συμβολίζει το σπόγγο που δόθηκε όξος στον Κύριο και το Ζέον, δοχείο που περιέχει ζεστό νερό, το οποίο χύνεται στο ιερό Πατήριο και συμβολίζει τη ζέση της πίστεως. Τέλος σε αυτή υπάρχουν τα καλύμματα των ιερών σκευών, ο αήρ και το ιερό μανδήλιο.
Άλλα σκεύη του ιερού Βήματος είναι το θυμιατήριο (θυμιατός), με το οποίο θυμιάζει ο ιερεύς το λαό και συμβολίζει την προσευχή των πιστών, η οποία κατευθύνεται ‘ως θυμίαμα ενώπιον του Θεού’ (Ψαλμ.140:2). Τα κουδουνάκια του θυμιατού συμβολίζει το εύηχο κήρυγμα της χριστιανικής διδασκαλίας και το άρωμα του θυμιάματος τη θεία χάρη (Φιλ.4:18). Οι λαμπάδες και οι φανοί των εισόδων και λιτανειών, τα οποία δίνουν λαμπρότητα στις ιερές ακολουθίες συμβολίζουν το φως του Χριστού, το οποίο διαλύει τα νοητά σκοτάδια των ανθρώπινων πλανών και ανοίγει το δρόμο για την εν Χριστώ σωτηρία.
Το ιερό Βήμα χωρίζεται από τον κυρίως ναό με το τέμπλο, το οποίο διαμορφώθηκε σταδιακά. Στις παλαιοχριστιανικές βασιλικές αποτελούνταν από μικρούς κονίσκους και μαρμάρινα ή ξύλινα θωράκια. Αργότερα προστέθηκαν οι μεγάλες εικόνες και διπλασιάστηκε σε ύψος και προστέθηκε το δωδεκάορτο, οπότε πήρε τη σημερινή του μορφή. Η επικοινωνία ιερού Βήματος και κυρίως ναού γίνεται με τις τρεις θύρες, την ωραία πύλη (κεντρική), από την οποία μπαινοβγαίνουν μόνο οι λειτουργοί, τη βόρεια και τη νότια πύλη.
Το Iερό Βήμα καταλαμβάνει το ανατολικό άκρο του ναού. Ονομάζεται έτσι διότι βρίσκεται υψηλότερα από τον υπόλοιπο ναό, κατ' επίδραση των ρωμαϊκών βασιλικών, οι οποίες ήταν υπερυψωμένες στο σημείο αυτό, από όπου ομιλούσαν οι ρήτορες των δικαστηρίων. Θεωρείται χώρος ιερός, επειδή εκεί τελούνται τα ιερά μυστήρια, με κορυφαίο το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Επιτρέπεται η είσοδος μόνο των κληρικών και γι' αυτό ονομάζονταν άδυτον και άβατον. Στους βυζαντινούς χρόνους, στον μόνο λαϊκό, στον οποίο επιτρέπονταν ή είσοδος ήταν ο αυτοκράτορας, διότι θεωρούνταν ιερό πρόσωπο (Σωζομενού Εκκλ. Ιστ. Ζ΄25).
Το άγιο Βήμα συμβολίζει τον Παράδεισο, την άνω Ιερουσαλήμ (Αποκ.21:2), μέσα στον οποίο τελείται ακατάπαυτα η ουράνια Θεία Λειτουργία, με λειτουργούς τους αγγέλους.
Η ανατολική πλευρά του ιερού Βήματος καταλήγει, όπως αναφέραμε, σε κόγχη, η οποία ονομάζεται Πλατυτέρα. Στο μέσον του ιερού Βήματος βρίσκεται η αγία Τράπεζα (Mensa Sacra). Ονομάζεται και ιερό Θυσιαστήριο, διότι πάνω σε αυτή τελείται η αναίμακτη απολυτρωτική Θυσία του Χριστού στο διηνεκές. Η αγία Τράπεζα συμβολίζει τον ζωοδόχο Τάφο του Κυρίου, μέσα από τον οποίο πήγασε η αληθινή ζωή του κόσμου. Τα δε πολυτελή καλύμματα, της αγίας Τραπέζης συμβολίζουν τα ιερά σάβανα και τη σινδόνα, με την οποία τυλίχθηκε το άχραντο Σώμα του Χριστού κατά την θεία ταφή Του. Όπως είχαμε τονίσει παραπάνω στους πρωτοχριστιακούς χρόνους ως άγιες Τράπεζες χρησιμοποιούνταν τάφοι μαρτύρων. Αυτή η συνήθεια προήλθε προφανώς από επίδραση του χωρίου της Αποκαλύψεως 6,9 ‘και είδον υποκάτω του θυσιαστηρίου τας ψυχάς των εσφαγμένων δια τον λόγον του Θεού και την μαρτυρίαν του αρνίου ήν είχον’. Συνεχίζοντας αυτή την παράδοση η Εκκλησία μας μέχρι σήμερα, κατά τον εγκαινιασμό, ο επίσκοπος τοποθετεί λείψανα αγίων σε κρύπτη της αγίας Τραπέζης. Εάν δεν έχει εγκαινιασθεί ο ναός χρησιμοποιείται το ιερό αντιμήνσιο, ειδικό ύφασμα, το οποίο φέρει την παράσταση της ταφής του Κυρίου και έχει ραμμένα επάνω άγια λείψανα.
Η αγία Τράπεζα στηρίζεται συνήθως σε έναν στύλο, ο οποίος συμβολίζει τον ασάλευτο στύλο της Εκκλησίας, το Χριστό, ή σε τέσσερις στύλους που συμβολίζουν τους τέσσερις Ευαγγελιστές. Πάνω στην αγία Τράπεζα υπάρχει το ιερό Ευαγγέλιο, το οποίο συμβολίζει την πραγματικό παρουσία του Χριστού στην Εκκλησία και το γεγονός ότι η Εκκλησία διαφυλλάσει την Αλήθεια. Υπάρχει ακόμα ο Σταυρός ευλογίας, ο οποίος συμβολίζει την ανίκητη δύναμη της Εκκλησίας κατά του κακού, καθώς και το ιερό αντιμήνσιο, στο οποίο αναφερθήκαμε παραπάνω. Στο πάνω μέρος υπάρχει το ιερό Αρτοφόριο, πολυτελές κυτίο, ερμητικά κλειστό, στο οποίο φυλάσσεται ο καθαγιασμένος, από την Μ. Πέμπτη, άγιος ʼρτος εμποτισμένος με το τίμιο Αίμα του Κυρίου, για την μετάληψη των ετοιμοθάνατων πιστών. Εκατέρωθεν του Αρτοφορίου είναι τοποθετημένα τα κηροπήγια, τα οποία συμβολίζουν το ανέσπερο φως της χριστιανικής διδασκαλίας.
Πίσω από την αγία Τράπεζα υπάρχουν τα εξαπτέρυγα, μεταλλικά λάβαρα με παραστάσεις αγγελικών μορφών που ακτινοβολούν. Συμβολίζουν ασφαλώς το αγγελικό τάγμα των εξαπτερύγων αγγέλων, το οποίο παραστέκεται τιμητικά στο Θεό (Ησ.6:1-2, Αποκ.4:6-8). Στην περίπτωσή μας παραστέκονται τιμητικά στον Εσταυρωμένο Κύριο, ο Οποίος βρίσκεται ανάμεσα στα εξαπτέρυγα.
Στη βορειοανατολική πλευρά του ιερού βήματος υπάρχει η κόγχη της ιεράς Προθέσεως, η οποία συμβολίζει το ιερό σπήλαιο της Γεννήσεως του Κυρίου. Σε αυτή προετοιμάζονται τα τίμια Δώρα, πριν μεταφερθούν κατά τη Μεγάλη Είσοδο στην αγία Τράπεζα για να καθαγιασθούν. Η κόγχη αυτή φέρει την εικονογραφική παράσταση της Άκρας Ταπείνωσης και σπάνια την εικόνα της Γεννήσεως Στην Πρόθεση υπάρχει το άγιο Ποτήριο, στο οποίο σμίγεται ο οίνος (νάμα) και το νερό, τα οποία θα μεταβληθούν σε Αίμα Χριστού. Το Άγιο Ποτήριο ή Δισκοπότηρο είναι ένα κύπελο συνήθως χρυσό ή ασημένιο με υψηλή βάση, στο όποιο ρίχνεται ο οίνος και το ύδωρ την ώρα πού τελείται ή Άγία Προσκομιδή. Στη Θεία Λειτουργία άγιαζόμενα μετατρέπονται σε Αίμα Χρίστου. Μέσα στο Άγιο Ποτήριο τίθεται και το Σώμα του Χρίστου, μετά τον καθαγιασμό απ’ οπού μεταλαμβάνουν οι πιστοί. Εικονίζει το Ποτήριο εκείνο στο όποιο ο Κύριος Ιερούργησε και παράδωσε στους Αποστόλους το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας (Λουκ. κβ', 20).
Στη χριστιανική παράδοση κατά την τελετή της Προσκομιδής καθαγιάζεται μέσα σε αυτό Οίνος και Ύδωρ. Συμβολίζει το ποτήρι που χρησιμοποίησε ο Ιησούς στο Μυστικό Δείπνο.
Δίπλα υπάρχει το ιερό Δισκάριο, (μικρός, αβαθής, στρογγυλός δίσκος, χρυσός ή αργυρός, στον όποιο τοποθετείται, την ώρα πού τελείται ή Προσκομιδή ο Αμνός, το τεμάχιο άρτου, που αγιάζεται στον καθαγιασμό των Τιμίων Δώρων και θα μεταβληθεί σε Σώμα Χριστού, καθώς και άλλα τεμάχια από το πρόσφορο, αφιερωμένα στην Θεοτόκο, τους αγίους αγγέλους, τους ζώντες πιστούς, τους κεκοιμημένους πιστούς. Αυτό το ιερό σύνολο πάνω στο δισκάριο συμβολίζει την ενότητα της Εκκλησίας.,. Ομοίως πάνω σ' αυτόν τοποθετούνται οι μερίδες της Παναγίας, των Αγίων (των εννέα Ταγμάτων), των ζώντων και τεθνεώτων.
Συμβολίζει τη φάτνη της Βηθλεέμ, τη νεκρική κλίνη και τη γη.
Πάνω στο ιερό Δισκάριο υπάρχει επίσης ο Αστερίσκος, ο οποίος συμβολίζει τον αστέρα της Γεννήσεως και σκοπό έχει να εμποδίζει το ιερό κάλυμμα να ακουμπά στα τεμάχια του αγίου Άρτου. Στην ιερά Πρόθεση υπάρχει ακόμα η λαβίδα (κοχλιάριο) με το οποίο κοινωνούν οι πιστοί, η αγία λόγχη, η οποία συμβολίζει τη λόγχη που κεντήθηκε ο Κύριος κατά τη σταύρωση και ο σπόγγος που και αυτός συμβολίζει το σπόγγο που δόθηκε όξος στον Κύριο και το Ζέον, δοχείο που περιέχει ζεστό νερό, το οποίο χύνεται στο ιερό Πατήριο και συμβολίζει τη ζέση της πίστεως. Τέλος σε αυτή υπάρχουν τα καλύμματα των ιερών σκευών, ο αήρ και το ιερό μανδήλιο.
Άλλα σκεύη του ιερού Βήματος είναι το θυμιατήριο (θυμιατός), με το οποίο θυμιάζει ο ιερεύς το λαό και συμβολίζει την προσευχή των πιστών, η οποία κατευθύνεται ‘ως θυμίαμα ενώπιον του Θεού’ (Ψαλμ.140:2). Τα κουδουνάκια του θυμιατού συμβολίζει το εύηχο κήρυγμα της χριστιανικής διδασκαλίας και το άρωμα του θυμιάματος τη θεία χάρη (Φιλ.4:18). Οι λαμπάδες και οι φανοί των εισόδων και λιτανειών, τα οποία δίνουν λαμπρότητα στις ιερές ακολουθίες συμβολίζουν το φως του Χριστού, το οποίο διαλύει τα νοητά σκοτάδια των ανθρώπινων πλανών και ανοίγει το δρόμο για την εν Χριστώ σωτηρία.
Το ιερό Βήμα χωρίζεται από τον κυρίως ναό με το τέμπλο, το οποίο διαμορφώθηκε σταδιακά. Στις παλαιοχριστιανικές βασιλικές αποτελούνταν από μικρούς κονίσκους και μαρμάρινα ή ξύλινα θωράκια. Αργότερα προστέθηκαν οι μεγάλες εικόνες και διπλασιάστηκε σε ύψος και προστέθηκε το δωδεκάορτο, οπότε πήρε τη σημερινή του μορφή. Η επικοινωνία ιερού Βήματος και κυρίως ναού γίνεται με τις τρεις θύρες, την ωραία πύλη (κεντρική), από την οποία μπαινοβγαίνουν μόνο οι λειτουργοί, τη βόρεια και τη νότια πύλη.
Σάββατο 27 Μαρτίου 2010
Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2009
ΕΚΜΑΘΗΣΗ ΧΗΜΕΙΑΣ
Πληροφορίες Ονοματολογίας
Οι πληροφορίες που αφορούν σε κάθε στοιχείο είναι οι ακόλουθες:
Ατομικός αριθμός.
Σύμβολο.
Αγγλικό όνομα.
Ελληνικό όνομα.
Χρονολογία ανακάλυψης ή απομόνωσης του στοιχείου (όπου είναι γνωστή).
Ομάδα πηγής προέλευσης του ονόματος του στοιχείου, δηλαδή:
α. Όνομα που προέρχεται από το όνομα ενός προσώπου ιστορικού ή μυθικού.
β. Όνομα που προέρχεται από το όνομα ενός τόπου δηλ. χωριού, οικισμού ή και πλανήτη.
γ. Όνομα που προέρχεται από το όνομα κάποιου χρώματος.
δ. Όνομα που προέρχεται από κάποια χαρακτηριστική ιδιότητα του στοιχείου (εκτός του χρώματός του).
ε. Όνομα που προέρχεται από το όνομα του ορυκτού ή γενικότερα του υλικού από το οποίο απομονώθηκε το στοιχείο.
ζ. Όνομα αρχαίας προέλευσης για στοιχεία που ήταν γνωστά από την αρχαιότητα στην καθαρή τους (ή στην σχεδόν καθαρή τους) μορφή. Στην περίπτωση αυτή, η ετυμολογία του ονόματος είναι συνήθως άγνωστη ή αμφισβητήσιμη.
η. Όνομα που δεν επιτρέπει την κατάταξή του σε κάποια από τις προηγούμενες κατηγορίες. Πρόκειται για λίγες ειδικές περιπτώσεις.
7. Ετυμολογία του ονόματος του στοιχείου (όπου είναι γνωστή). Αξίζει να προσεχθεί, ιδιαίτερα στις ομάδες γ. και δ., το πόσα στοιχεία έχουν όνομα που η ρίζα του είναι ελληνικής προέλευσης.
• 1. Η HYDROGEN ΥΔΡΟΓΟΝΟ 1766 (δ)
Το όνομα προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις ύδωρ και γίγνεσθαι. Δείχνει ότι από το στοιχείο αυτό μπορεί να γίνεται νερό (όταν αντιδρά με το οξυγόνο).
• 2. He HELIUM ΗΛΙΟ 1868 (β)
Από το όνομα του ήλιου, γιατί εκεί επισημάνθηκε με φασματοσκοπική μέθοδο για πρώτη φορά.
• 3. Li LITHIUM ΛΙΘΙΟ 1817 (δ)
Το όνομα προέρχεται από την ελληνική λέξη λίθος = πέτρα, και πλάστηκε για να εκφράσει την ορυκτή, πέτρινη προέλευση του στοιχείου, σε αντιδιαστολή με τα άλλα αλκάλια (νάτριο και κάλιο), που είχαν απομονωθεί από φυτικά προϊόντα.
• 4. Be BERYLLIUM ΒΗΡΥΛΛΙΟ 1798 (ε)
Ονομάστηκε έτσι επειδή βρίσκεται στη βήρυλλο. Η βήρυλλος (πυριτικό ορυκτό του βηρυλλίου και του αργιλίου) ήταν γνωστή από παλιά, καθώς και μερικές ποικιλίες της που είναι πολύτιμοι λίθοι (π.χ. σμαράγδι). Η λέξη βήρυλλος εισέβαλε στην ελληνική γλώσσα (μαζί με το αντικείμενο που δήλωνε) από την Ινδία, κατά τους ελληνιστικούς χρόνους. Προέρχεται από το ινδικό veruliya < veluriya, που μάλλον πηγάζει από το όνομα της Velur, πόλης στη νότιο Ινδία.
• 5. B BORON ΒΟΡΙΟ 1808 (ε)
Ο βόραξ, ένυδρο αλάτι του βορίου με νάτριο, ήταν γνωστός στον αρχαίο κόσμο και εχρησιμποιείτο στην παρασκευή του γυαλιού. Το όνομα βόριο οφείλεται ακριβώς στο ότι το στοιχείο απομονώθηκε από το βόρακα, η ονομασία του οποίου προέρχεται από το αραβικό buraq.
• 6. C CARBON ΑΝΘΡΑΚΑΣ Π. Χ. (ζ)
Το όνομά του προέρχεται από το λατινικό carbo = ξυλοκάρβουνο.
• 7. N NITROGEN ΑΖΩΤΟ 1772 (δ)
Το όνομα έπλασε ο Lavoisier από την ελληνική λέξη ζωή και το στερητικό -α-. Ήθελε να τονίσει ότι αυτό το συστατικό του αέρα -αντίθετα από το οξυγόνο- δε συντηρεί τη ζωή, καθώς είναι άχρηστο στην αναπνοή. Το αγγλικό όνομα προέρχεται από το λατινικό nitrogenium (νιτρογόνον).
• 8. O OXYZEN ΟΞΥΓΟΝΟ 1774 (δ)
Το όνομα προκύπτει από τις ελληνικές λέξεις οξύ και γίγνεσθαι, καθώς το στοιχείο αυτό εθεωρείτο (λάθος) ως αναγκαίο για το σχηματισμό κάθε οξέος.
• 9. F FLUORINE ΦΘΟΡΙΟ 1771 (δ)
Το όνομα αυτό (το οποίο προτάθηκε από τον A. Ampere το 1810) προέρχεται από την ελληνική λέξη φθορά. Τόνιζε την ισχυρή διαβρωτική επίδραση του στοιχείου (ή μάλλον των ενώσεών του που ήταν τότε γνωστές) στα διάφορα υλικά. Μία άλλη εκδοχή για την προέλευση του αγγλικού ονόματός του είναι από τη λέξη fluo = ρέω, κυλάω.
• 10. Ne NEON ΝΕΟΝ 1898 (δ)
Το όνομα αυτό έδωσε ο Ramsay, όταν ανακάλυψε ένα νέο αέριο (μετά το αργό) στον ατμοσφαιρικό αέρα.
• 11. Na SODIUM ΝΑΤΡΙΟ 1807 (ε)
Η σόδα (ανθρακικό νάτριο) ήταν γνωστή από τους αρχαίους χρόνους. Το αραβικό όνομα της σόδας ήταν natrum, λέξη με αιγυπτιακή ρίζα. Το στοιχείο, λοιπόν, πήρε το όνομα νάτριο επειδή ακριβώς βρίσκεται στη σόδα. Να σημειωθεί ότι και η αρχαία ελληνική λέξη νίτρον σχετίζεται με τις ενώσεις του νατρίου.
• 12. Mg MAGNESIUM ΜΑΓΝΗΣΙΟ 1775 (ε)
Το στοιχείο αυτό οφείλει το όνομά του στο ότι απομονώθηκε από τη μαγνησία λίθο. Μ'αυτό το όνομα ήταν γνωστό από την αρχαιότητα το λευκό μαλακό ορυκτό στεατίτης, που προέρχονταν από τη Μαγνησία της Θεσσαλίας.
• 13. Al ALUMINUM ΑΡΓΙΛΙΟ 1827 (ε)
Το όνομα προέρχεται από την άργιλο (ένυδρο πυριτικό αλάτι του στοιχείου), στην οποία περιέχεται το στοιχείο και η οποία ήταν γνωστή από την αρχαιότητα ως αγγειοπλαστική ύλη (πηλός). Το όνομα της αργίλου πρέπει να προέρχεται από το ελληνικό επίθετο (του οποίου η ρίζα ανάγεται στην αρχαία ινδική) αργός = λαμπερός, λευκός αλλά και ταχύς (διαφορετικό από το αργός = αυτός που δεν εργάζεται α-εργός). Μία άλλη εκδοχή για το όνομά του: από το alumen = στυπτηρία.
• 14. Si SILICON ΠΥΡΙΤΙΟ 1823 (ε)
Ονομάστηκε έτσι γιατί βρίσκεται στον πυριτόλιθο. Ο πυριτόλιθος ή πυρίτης λίθος είναι από τα σώματα που συνδέονται με την ιστορία του ανθρώπινου γένους: χρησίμευε για την παρασκευή εργαλείων ήδη κατά την παλαιολιθική εποχή. Το όνομα του πυρίτη λίθου (στον οποίο περιέχεται το οξείδιο του στοιχείου) προέρχεται από τη λέξη πυρ = φωτιά. Να σημειωθεί εδώ ότι ο πυριτόλιθος είναι η τσακμακόπετρα. Το σύμβολό του προέρχεται από το λατινικό silex = πυριτόλιθος.
15. P PHOSHORUS ΦΩΣΦΟΡΟΣ 1669 (δ)
Το όνομα προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις φως και φέρω, και οφείλεται στην ιδιότητα του στοιχείου να φέρει φως, να εκπέμπει φως στο σκοτάδι (φωσφορισμός).
• 16. S SULFUR ΘΕΙΟ π. Χ. (ζ)
Προγενέστερη μορφή είναι το (ομηρικό) θέειον , το οποίο θεωρείται ότι προέρχεται από κάποιο ρήμα με τη σημασία του καπνίζω, βγάζω καπνούς. Το σύμβολό του προέρχεται από το βιβλικό του όνομα sulphur.
• 17. Cl CHLORINE ΧΛΩΡΙΟ 1774 (γ)
Από την ελληνική λέξη χλωρός = κιτρινοπράσινος, υποπράσινος, πρασινωπός. Το όνομα βέβαια οφείλεται στο χρώμα του ίδιου του (αερίου) στοιχείου.
• 18. Ar ARGON ΑΡΓΟΝ 1894 (δ)
Το όνομα προέρχεται από την ελληνική λέξη αργός = αδρανής (από 'δω και η αργία), και εκφράζει τη χημική αδράνεια του στοιχείου.
• 19. K POTASSIUM ΚΑΛΙΟ 1807 (ε)
Η ποτάσα, (ανθρακικό κάλιο) ήταν μία ουσία γνωστή από την αρχαιότητα, και την έπαιρναν από στάχτη φυτών. Η αραβική λέξη για τη στάχτη αυτή ήταν al-qali (αλκάλια), ενώ η επίσης αραβική λέξη qalaj είχε τη σημασία του καμένος, αποτεφρωμένος. Από αυτές τις λέξεις προήλθε το όνομα του στοιχείου, επειδή αυτό βρίσκεται -τελικά- στις στάχτες των φυτών.
• 20. Ca CALCIUM ΑΣΒΕΣΤΙΟ 1808 (ε)
Η λέξη της αρχαίας ελληνικής τίτανος σήμαινε κάποια λευκή γη, σκόνη (ίσως τη γύψο). Ασβεστος τίτανος δηλαδή τίτανος που δεν έχει σβήσει, ήταν ο κοινός ασβέστης. Σιγά-σιγά έμεινε μόνο το επίθετο (άσβεστος) ως όνομα του υλικού. Το όνομα, λοιπόν, ασβέστιο οφείλεται στην παρουσία του στοιχείου στον ασβέστη.
• 21. Sc SCANDIUM ΣΚΑΝΔΙΟ 1879 (β)
Το όνομα οφείλεται στη σκανδιναβική προέλευση των ορυκτών στα οποία βρέθηκε το στοιχείο.
• 22. Ti TITANIUM ΤΙΤΑΝΙΟ 1791 (α)
Από το όνομα των μυθικών Τιτάνων, με αφορμή την εξαιρετική αντοχή του μετάλλου.
• 23. V VANADIUM ΒΑΝΑΔΙΟ 1830 (α)
Από το όνομα της Vanadis, θεότητας της ομορφιάς στη Σκανδιναβική μυθολογία. Το όνομα δόθηκε στο στοιχείο με αφορμή την πλούσια ποικιλία χρωμάτων των ενώσεών του.
• 24. Cr CHROMIUM ΧΡΩΜΙΟ 1797 (γ)
Το όνομα προέρχεται από την ελληνική λέξη χρώμα, και οφείλεται στη μεγάλη ποικιλία χρωμάτων των ενώσεων του στοιχείου.
• 25. Mn MANGANESE ΜΑΓΓΑΝΙΟ 1774 (η)
Ο πυρολουσίτης (διοξείδιο του μαγγανίου) ήταν γνωστός από την αρχαία εποχή, αλλά μέχρι τον 18ο αιώνα όλα τα ορυκτά του μαγγανίου θεωρούντο ως ορυκτά του μαγνησίου ή και του σιδήρου (μόλις το 1774 ο C.W. Scheele έδειξε ότι ο πυρολουσίτης περιείχε ένα άγνωστο ως τότε μέταλλο). Έτσι, ο πυρολουσίτης ονομαζόταν μαύρη μαγνησία ή και ψευδής μαγνήτης, αφού έμοιαζε με ορυκτό του σιδήρου αλλά δεν είχε μαγνητικές ιδιότητες. Ο αναγραμματισμός της λέξης magnesia σε manganesa, που πρέπει να έγινε κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους, δημιούργησε τη ρίζα από την οποία προήλθε το όνομα του μετάλλου.
• 26. Fe IRON ΣΙΔΗΡΟΣ Π. Χ. (ζ)
Το σύμβολό του προέρχεται από τη λατινική του ονομασία ferrum.
• 27. Co COBALT ΚΟΒΑΛΤΙΟ 1735 (η)
Η γερμανική λέξη Kobold, που σημαίνει κακοποιό πνεύμα, χρησιμοποιήθηκε κατά τον 16ο αιώνα από τους εργάτες των ορυχείων στα όρη Harz (Γερμανία), για να χαρακτηρίσει ορισμένα μεταλλεύματα: αυτά όταν θερμαίνονταν με σκοπό την παραγωγή χαλκού όχι μόνο δεν έδιναν χαλκό αλλά παρήγαγαν δηλητηριώδεις αναθυμιάσεις. Το 1735 ο Σουηδός G.Brandt απομόνωσε από τα μεταλλεύματα αυτά ένα νέο μέταλλο που το ονόμασε cobalt rec
• 28. Ni NICKEL ΝΙΚΕΛΙΟ 1751 (η)
Οι εργάτες των ορυχείων στη Σαξωνία γνώριζαν ένα κοκκινωπό μετάλλευμα πού έπρεπε να περιέχει χαλκό (το μετάλλευμα αυτό ήταν ένωση αρσενικού και νικελίου, μα η ομοιότητά του με το οξείδιο του μονοσθενούς χαλκού ήταν εντυπωσιακή). Την αδυναμία τους να πάρουν χαλκό από το ορυκτό τη θεωρούσαν ... δουλειά του διαβόλου, κι έτσι το ονόμαζαν Kupfernickel, δηλαδή χαλκός του διαβόλου (και αγγλικά Old Nick = διάβολος). Έτσι όταν ο A.F. Cronstedt απομόνωσε ένα νέο μέταλλο από το ορυκτό, το ονόμασε nickel.
• 29. Cu COPPER ΧΑΛΚΟΣ π. Χ. (ζ)
Το σύμβολο προέρχεται από το λατινικό Cuprum, Ρωμαϊκό όνομα της Κύπρου που φημιζόταν για τα ορυχεία χαλκού.
30. Zn ZINC ΨΕΥΔΑΡΓΥΡΟΣ 16ος αιώνας (δ)
Αν και ο ορείχαλκος (κράμα χαλκού και ψευδαργύρου) ήταν γνωστός από την αρχαιότητα, το καθαρό μέταλλο απομονώθηκε μόλις κατά τον 17ο αιώνα. Πάντως η λέξη ψευδάργυρος (προφανώς: ψευδής, ψεύτικος άργυρος) συναντάται στα "Γεωγραφικά" του Στράβωνα (1ος αιώνας π.Χ.). Το σύμβολο προέρχεται πιθανόν από το γερμανικό του όνομα Zin
• 31. Ga GALLIUM ΓΑΛΛΙΟ 1875 (β)
Από το λατινικό όνομα της Γαλλίας (Gallia), πατρίδας του P.E.L. de Boisbaudran, ο οποίος ανακάλυψε το στοιχείο.
• 32. Ge GERMANIUM ΓΕΡΜΑΝΙΟ 1886 (β)
Από το όνομα της Γερμανίας, πατρίδας του C. Winkler, ο οποίος ανακάλυψε το στοιχείο.
• 33. As ARSENIC ΑΡΣΕΝΙΚΟ 1250 (ε)
Το όνομα αυτό χρησιμοποιήθηκε αρχικά στην ελληνική για την κίτρινη σανδαράχη (θειούχος ένωση του στοιχείου, στην οποία φαίνεται να υπάρχει και αναφορά του Αριστοτέλη). Το όνομα είναι λέξη ανατολικής προέλευσης, και ανάγεται στο περσικό zarniq = χρυσός, αυτός που έχει το χρώμα του χρυσού. Κατά μια άλλη εκδοχή από το φύλο αρσενικό (οι αρχαίοι Ελληνες πίστευαν ότι τα μέταλλα έχουν φύλο).
• 34. Se SELENIUM ΣΕΛΗΝΙΟ 1817 (β)
Από το (ελληνικό) όνομα της Σελήνης. Το στοιχείο αυτό έμοιαζε πολύ στις ιδιότητες με το τελλούριο, που το όνομά του είχε πλαστεί από τη λατινική λέξη για τη γη, tellus. Ετσι, αυτό ονομάστηκε από το δορυφόρο της γης τη Σελήνη...
• 35. Br BROMINE ΒΡΩΜΙΟ 1826 (δ)
Το όνομα προέρχεται από την ελληνική λέξη βρώμος = δυσοσμία, και δόθηκε στο στοιχείο εξ αιτίας της δυσάρεστης διαπεραστικής οσμής του.
• 36. Kr KRYPTON ΚΡΥΠΤΟΝ 1898 (δ)
Το αέριο αυτό βρίσκεται σε πολύ μικρές ποσότητες μέσα στον ατμοσφαιρικό αέρα, είναι δηλαδή... κρυμμένο μέσα σ'αυτόν. Αυτό ακριβώς εκφράζει και το όνομα που του έδωσε ο Ramsay, το οποίο προέρχεται από την ελληνική λέξη κρυπτός = κρυμμένος.
• 37. Rb RUBIDIUM ΡΟΥΒΙΔΙΟ 1861 (γ)
Το όνομα οφείλεται στο βαθύ κόκκινο χρώμα των φασματικών γραμμών του στοιχείου. Λατινικά rubidus = βαθύ κόκκινο.
• 38. Sr STRONTIUM ΣΤΡΟΝΤΙΟ 1790 (β)
Από το όνομα του οικισμού Strontian στη Σκωτία, απ'όπου προερχόταν το ορυκτό στο οποίο ανακαλύφθηκε το στοιχείο.
• 39. Y YTTRIUM ΥΤΤΡΙΟ 1794 (β)
Από το όνομα του χωριού Ytterby, το οποίο βρίσκεται κοντά στη Στοκχόλμη. Από την περιοχή του χωριού αυτού προερχόταν το ορυκτό στο οποίο ανακαλύφθηκε το στοιχείο.
• 40. Zr ZIRCONIUM ΖΙΡΚΟΝΙΟ 1789 (ε)
Το στοιχείο απομονώθηκε από το ορυκτό ζιρκονίτης και στο γεγονός αυτό οφείλεται το όνομά του. Ο ζιρκονίτης (πυριτικό αλάτι του ζιρκονίου) ήταν γνωστός από την αρχαιότητα, καθώς διάφορες μορφές του ανήκουν στους πολύτιμους λίθους. Το όνομα του ορυκτού προέρχεται από την αραβική λέξη zargun.
• 41. Nb NIOBIUM ΝΙΟΒΙΟ 1801 (α)
Από το όνομα της μυθικής Νιόβης, κόρης του Ταντάλου. Το όνομα αυτό δόθηκε στο στοιχείο επειδή οι ιδιότητές του έμοιαζαν πολύ με αυτές του στοιχείου ταντάλιο με το οποίο και ανευρίσκετε μαζί. Αρχικά ονομάζετο Κολόμβιο (ποιητικό όνομα της Αμερικής, όπου πρωτοανακαλύφθηκε το ορυκτό του), αργότερα κατά το 1950 μετονομάστηκε σε νιόβιο.
• 42. Μο MOLYBDENUM ΜΟΛΥΒΔΑΙΝΙΟ 1778 (ε)
Οφείλει το όνομά του στο ότι ανακαλύφθηκε στο ορυκτό μολυβδαινίτης (θειούχο μολυβδαίνιο). Το όνομα του ορυκτού προέρχεται προφανώς από την αρχαία ελληνική λέξη μόλυβδος, λέξη υπό την οποία συγχεόταν για πολλούς αιώνες κάθε μαλακή, μαύρη ορυκτή ύλη, η οποία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για γραφή.
• 43. Tc TECHNETIUM ΤΕΧΝΗΤΙΟ 1937 (δ)
Το όνομα προέρχεται από την ελληνική λέξη τεχνητός, δηλαδή όχι φυσικός, αλλά κατασκευασμένος. Ονομα κατάλληλο, αφού το στοιχείο δε βρίσκεται στη φύση (ή μάλλον βρίσκεται σε ίχνη, που προέρχονται από τη φυσική ραδιενεργό διάσπαση του ουρανίου) και υπήρξε το πρώτο νέο στοιχείο που έφτιαξε ο άνθρωπος στο εργαστήριο.
• 44. Ru RUTHENIUM ΡΟΥΘΗΝΙΟ 1844 (β)
Από το λατινικό όνομα της Ρωσίας, Ruthenia, με αφορμή την ανακάλυψή του σε ορυκτά του λευκόχρυσου προερχόμενα από τα Ουράλια Ορη.
45. Rh RHODIUM ΡΟΔΙΟ 1803 (γ)
Από το ελληνικό όνομα του ρόδου, του τριαντάφυλλου. Αφορμή υπήρξε το κόκκινο, ρόδινο χρώμα των διαλυμάτων πολλών αλάτων του μετάλλου.
• 46. Pd PALLADIOUM ΠΑΛΛΑΔΙΟ 1803 (β)
Από το όνομα του αστεροειδούς Παλλάς (Παλλάδα). Το όνομα Παλλάς ήταν ένα από τα επίθετα που συνόδευαν τη θεά Αθηνά.
• 47. Ag SILVER ΑΡΓΥΡΟΣ π. Χ. (ζ)
Το όνομα προέρχεται από το ελληνικό επίθετο (του οποίου η ρίζα ανάγεται στην αρχαία ινδική από όπου και η λατινική λέξη argentum) αργός = λαμπερός, λευκός αλλά και ταχύς (καμία σχέση με το αργός = αυτός που δεν εργάζεται α-εργός). Το όνομα έχει σχέση προφανώς με τη λαμπρότητα και το χρώμα του μετάλλου.
• 48. Cd CADMIUM ΚΑΔΜΙΟ 1817 (ε)
Καδμεία γη ή απλώς καδμεία ονομάζονταν στην αρχαία Ελλάδα ορισμένα ορυκτά (του ψευδαργύρου). Το κάδμιο οφείλει το όνομά του στο ότι ανακαλύφθηκε στην καδμεία γη.
• 49. In INDIUM ΙΝΔΙΟ 1863 (γ)
Οι χαρακτηριστικές μπλε λαμπερές γραμμές του φάσματος του στοιχείου, οδήγησαν στο να ονομασθεί από το ινδικό (indigo, κοινώς λουλάκι), μία αρχαιότατη και σπουδαιότατη μπλε χρωστική ουσία, με καταγωγή την Ινδία.
• 50. Sn TIN ΚΑΣΣΙΤΕΡΟΣ π. Χ. (ζ)
Το σύμβολο προέρχεται από το λατινικό του όνομα stannum. Η σανσκριτική ονομασία του μετάλλου είναι kastira, και λέγεται ότι προέρχεται από το kash = λάμπω
• 51. Sb ANTIMONY ΑΝΤΙΜΟΝΙΟ "1450 (δ)
Το στοιχείο και οι ενώσεις του ήταν γνωστά από την αρχαιότητα. Το όνομα antimonium πρωτοσυναντάται σε γραπτά του 8ου μ.Χ. αιώνα. Κατά μία άποψη το όνομά του προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις αντί και μόνος, και θέλει να επισημάνει το γεγονός ότι το στοιχείο σπανίως βρίσκεται μόνο του σε ελεύθερη κατάσταση.
• 52. Te TELLURIUM ΤΕΛΛΟΥΡΙΟ 1782 (β)
Από το λατινικό όνομα της γης, Tellus. Το όνομα του στοιχείου δηλώνει την ορυκτή, γήινη προέλευσή του.
• 53. I IODINE ΙΩΔΙΟ 1811 (γ)
Από την ελληνική λέξη ιώδης = αυτός που έχει το χρώμα του ίου, δηλ. της βιολέτας. Το όνομα αυτό οφείλεται στο ιώδες χρώμα των ατμών του στοιχείου.
• 54. Xe XENON ΞΕΝΟΝ 1898 (δ)
Το όνομα το έδωσε ο Ramsay, όταν διαπίστωσε κι άλλο αέριο (άγνωστο, ξένο μέχρι τότε) στον ατμοσφαιρικό αέρα.
• 55. Cs CESIUM ΚΑΙΣΙΟ 1860 (γ)
Το στοιχείο οφείλει το όνομά του στο γαλάζιο χρώμα των φασματικών γραμμών του. Λατινικά: caesius = γαλάζιος.
• 56. Ba BARIUM ΒΑΡΙΟ 1808 (ε)
Το όνομα οφείλεται στο ότι το στοιχείο προσδιορίστηκε στο ορυκτό βαρίτης (ή βαρύτης ή βαρυτίτης). Το όνομα του ορυκτού προέρχεται από την ελληνική λέξη βάρος λόγω του μεγάλου ειδικού του βάρους.
• 57. La LANTHANUM ΛΑΝΘΑΝΙΟ 1839 (δ)
Το στοιχείο βρέθηκε σε πολύ μικρές ποσότητες (κρυμμένο θα λέγαμε) σε άλατα του δημητρίου. Ο Mosander έπλασε το όνομά του από το ρήμα της ελληνικής γλώσσας λανθάνω = διαφεύγω της προσοχής κάποιου.
• 58. Ce CERIUM ΔΗΜΗΤΡΙΟ 1803 (β)
Από το όνομα του αστεροειδούς Δήμητρα, (Ceres) του οποίου η ανακάλυψη (1801) ήταν πρόσφατη την εποχή που έγιναν οι πρώτες ανακοινώσεις για το στοιχείο αυτό.
• 59. Pr PRASEODYMIUM ΠΡΑΣΙΝΟΔΥΜΙΟ 1885 (γ)
Οταν ο C.A. von Welsbach διαπίστωσε ότι τα άλατα του διδύμιου (που τότε εθεωρείτο ως ένα μέταλλο) περιείχαν δύο διαφορετικά μέταλλα, ονόμασε το ένα απ'αυτά πρασινοδύμιο από τις ελληνικές λέξεις πράσιος (πράσινος) και δίδυμος. Αφορμή για το όνομα υπήρξε το πράσινο χρώμα του νιτρικού άλατος του μετάλλου.
60. Nd NEODYMIUM ΝΕΟΔΥΜΙΟ 1885 (δ)
Οταν ο C.A. von Welsbach διαπίστωσε ότι τα άλατα του διδύμιου (που τότε εθεωρείτο ως ένα μέταλλο) περιείχαν δύο διαφορετικά μέταλλα, ονόμασε το ένα απ'αυτά νεοδύμιο από τις ελληνικές λέξεις νέος και δίδυμος. Δηλαδή το νέο μέταλλο από το διδύμιο.
• 61. Pm PROMETHIUM ΠΡΟΜΗΘΕΙΟ 1947 (α)
Από το όνομα του μυθικού Προμηθέα. Το όνομα εμπνέυσθηκε η σύζυγος ενός από τους ερευνητές που ανακάλυψαν το στοιχείο στα προϊόντα της διάσπασης του ουρανίου: ο Προμηθέας έκλεψε τη φωτιά για χάρη των ανθρώπων, ενώ το στοιχείο αυτό το ανακάλυψαν οι άνθρωποι μέσα στις "φλόγες" των πυρηνικών αντιδραστήρων.
• 62. Sm SAMARIUM ΣΑΜΑΡΙΟ 1879 (ε)
Το όνομα αυτό δόθηκε στο στοιχείο επειδή βρέθηκε στο ορυκτό σαμαρσκίτης. Το ορυκτό είχε ονομασθεί έτσι προς τιμή του Ρώσου μηχανικού M. Samarski.
• 63. Eu EUROPIUM ΕΥΡΩΠΙΟ 1896 (β)
Από το όνομα της ηπείρου μας.
• 64. Gd GADOLINIUM ΓΑΔΟΛΙΝΙΟ 1880 (α)
Από το όνομα του Φιλανδού χημικού J. Gadolin.
• 65. Tb TERBIUM ΤΕΡΒΙΟ 1843 (β)
Από το όνομα του χωριού Ytterby, το οποίο βρίσκεται κοντά στη Στοκχόλμη. Από την περιοχή του χωριού αυτού προερχόταν το ορυκτό στο οποίο ανακαλύφθηκε το στοιχείο.
• 66. Dy DYSPROSIUM ΔΥΣΠΡΟΣΙΟ 1886 (δ)
Το όνομα προέρχεται από την ελληνική λέξη δυσπρόσιτος = αυτός που προσεγγίζεται με δυσκολία, και πλάστηκε από τον P.E.L. de Boisbaudran, ο οποίος ήθελε να επισημάνει τη δυσκολία απομόνωσης και παραλαβής του στοιχείου.
• 67. Ho HOLMIUM ΟΛΜΙΟ 1879 (β)
Από το λατινικό όνομα της Στοκχόλμης, Holmie, λόγω του ότι το στοιχείο απομονώθηκε από μια "γαία" με προέλευση την περιοχή της Σουηδικής πρωτεύουσας.
• 68. Er ERBIUM ΕΡΒΙΟ 1843 (β)
Από το όνομα του χωριού Ytterby, το οποίο βρίσκεται κοντά στη Στοκχόλμη. Από την περιοχή του χωριού αυτού προερχόταν το ορυκτό στο οποίο ανακαλύφθηκε το στοιχείο.
• 69. Tm THULIUM ΘΟΥΛΙΟ 1879 (β)
Από το όνομα της αρχαίας Θούλης, η οποία ήταν για τους αρχαίους Ελληνες και Ρωμαίους η βορειότερη χώρα της γης. Ο P.T. Cleve, όταν ανακάλυψε το στοιχείο, ήθελε να υποδηλώσει με το όνομα που διάλεξε την άφιξη στον τελικό στόχο, την εκπλήρωση του σκοπού του.
• 70. Yb YTTERBIUM ΥΤΤΕΡΒΙΟ 1907 (β)
Από το όνομα του χωριού Ytterby, το οποίο βρίσκεται κοντά στη Στοκχόλμη. Από την περιοχή του χωριού αυτού προερχόταν το ορυκτό στο οποίο ανακαλύφθηκε το στοιχείο.
• 71. Lu LUTETIUM ΛΟΥΤΗΤΙΟ 1907 (β)
Από το λατινικό όνομα του Παρισιού, Lutetia.
• 72. Hf HAFNIUM ΑΦΝΙΟ 1923 (β)
Από το λατινικό όνομα της Κοπεγχάγης (Hafnia), επειδή σ'αυτή την πόλη έγινε η ανακάλυψη του στοιχείου.
• 73. Ta TANTALUM ΤΑΝΤΑΛΙΟ 1802 (α)
Από το όνομα του μυθικού Ταντάλου, ο οποίος βασανιζόταν στα Τάρταρα: μόλις έσκυβε να πιεί νερό αυτό εξαφανιζόταν. Ο Σουηδός A. Ekeberg, που ανακάλυψε το στοιχείο, έγραψε: "το ονομάζω ταντάλιο... υπαινιγμός για την αδυναμία του, όταν διαλύεται σ'ένα οξύ, να αντιδρά με αυτό και να διαλύεται".
• 74. W WOLFRAM ΒΟΛΦΡΑΜΙΟ 1783 (ε)
Το όνομα του στοιχείου προέρχεται από το γερμανικό Wolfram, άγνωστης ετυμολογίας. Λέγεται και τουνγκστένιο διότι το οξείδιο του στοιχείου πρωτοεπισημάνθηκε στο ορυκτό το οποίο είναι σήμερα γνωστό ως σεελίτης, αλλά τότε (1781) λεγόταν tungsten. Το όνομα προερχόταν από τις Σουηδικές λέξεις tung = βαρύς και sten = πέτρα.
75. Re RHENIUM ΡΗΝΙΟ 1925 (β)
Από το λατινικό όνομα του ποταμού Ρήνου στη Γερμανία, Rhenus.
• 76. Os OSMIUM ΟΣΜΙΟ 1804 (δ)
Το όνομα προέρχεται από την ελληνική λέξη οσμή, και δόθηκε στο στοιχείο εξ αιτίας της άσχημης χαρακτηριστικής οσμής του (δηλητηριώδους) οξειδίου του.
• 77. Ir IRIDIUM ΙΡΙΔΙΟ 1804 (γ)
Από την ελληνική λέξη ίρις = ουράνιο τόξο, λόγω της πλούσιας ποικιλίας χρωμάτων των αλάτων του.
• 78. Pt PLATINUM ΛΕΥΚΟΧΡΥΣΟΣ 16ος αιώνας (γ)
Ονομάστηκε λευκός χρυσός γιατί ανακαλύφτηκε μεν σε χρυσοφόρα κοιτάσματα, αλλά το χρώμα του ήταν λευκό. Το σύμβολό του προέρχεται από το λατινικό platina = μικρός άργυρος.
• 79. Au GOLD ΧΡΥΣΟΣ π. Χ. (ζ)
Το σύμβολο προέρχεται από το λατινικό aurum, τη λατινική του ονομασία. Το αγγλικό gold προέρχεται από το αρχαίο geolo = κίτρινο.
• 80. Hg MERCURY ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΣ π. Χ. (δ)
Επειδή το στοιχείο αυτό (γνωστό από την αρχαιότητα) μοιάζει στο χρώμα με τον άργυρο, αλλά βρίσκεται σε υγρή κατάσταση, τόσο οι Ελληνες όσο και οι Ρωμαίοι το ονόμαζαν ρευστό άργυρο ή υγρό άργυρο ή και υδράργυρο. Το αγγλικό όνομα από τον πλανήτη Ερμή (Mercury).
• 81. Tl THALLIUM ΘΑΛΛΙΟ 1861 (γ)
Το στοιχείο ανακαλύφτηκε από μια χαρακτηριστική πράσινη γραμμή στο φάσμα του. Το όνομα προέρχεται από την ελληνική λέξη θαλλός = νέο, τρυφερό (άρα πράσινο) κλαδάκι, βλαστάρι.
• 82. Pb LEAD ΜΟΛΥΒΔΟΣ π. Χ. (ζ)
Το σύμβολο προέρχεται από τη λατινική λέξη plumbum. Το όνομα προέρχεται προφανώς από την αρχαία ελληνική λέξη μόλυβδος, λέξη υπό την οποία συγχεόταν για πολλούς αιώνες κάθε μαλακή, μαύρη ορυκτή ύλη, η οποία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για γραφή.
• 83. Bi BISMUTH ΒΙΣΜΟΥΘΙΟ 1450 (γ)
Το όνομα μάλλον προέρχεται από τη γερμανική λέξη Weissmuth = λευκή μάζα.
• 84. Po POLONIUM ΠΟΛΩΝΙΟ 1898 (β)
Από το όνομα της Πολωνίας, πατρίδας της M. Curie, η οποία ανακάλυψε το στοιχείο.
• 85. At ASTATINE ΑΣΤΑΤΟΝ 1940 (δ)
Το στοιχείο αυτό δε βρίσκεται στη φύση, επειδή είναι ιδιαίτερα ραδιενεργό και διασπάται. Παρασκευάστηκε στο εργαστήριο και το πιο μακρόβιο ισότοπό του έχει χρόνο ημιζωής 8,3 ώρες. Το όνομά του (από την ελληνική λέξη άστατος = ασταθής) εκφράζει ακριβώς τη μη σταθερότητά του.
• 86. Rn RADON ΡΑΔΟΝΙΟ 1900 (δ)
Το όνομα radon (που αποδόθηκε στα ελληνικά ως ραδόνιο) δόθηκε στο στοιχείο αυτό επειδή αφ'ενός μεν παράγεται κατά τη ραδιενεργό διάσπαση του ραδίου (radium) αφ' ετέρου δε ανήκει στα ευγενή αέρια, οπότε του ταίριαξε η κατάληξη -on.
• 87. Fr FRANCIUM ΦΡΑΝΚΙΟ 1939 (β)
Από το όνομα της Γαλλίας (France), πατρίδας της M. Perey (που υπήρξε κάποτε βοηθός της M. Curie), και η οποία ανακάλυψε το στοιχείο.
• 88. Ra RADIUM ΡΑΔΙΟ 1898 (δ)
Το όνομα προέρχεται από τη λατινική λέξη radius = ακτίνα, και δόθηκε στο στοιχείο λόγω της ραδιενεργούς ακτινοβολίας που εκπέμπει.
• 89. Ac ACTINIUM ΑΚΤΙΝΙΟ 1899 (δ)
Το όνομα προέρχεται από την ελληνική λέξη ακτίνα, και δόθηκε στο στοιχείο λόγω της έντονης ραδιενεργούς ακτινοβολίας που εκπέμπει.
90. Th THORIUM ΘΟΡΙΟ 1828 (α)
Από το όνομα του Thor, θεού του πολέμου στη σκανδιναβική μυθολογία.
• 91. Pa PROTACTINIUM ΠΡΩΤΑΚΤΙΝΙΟ 1917 (δ)
Το στοιχείο αυτό είναι ένα από τα ενδιάμεσα προϊόντα της φυσικής ραδιενεργούς δράσης του ουρανίου, η δε δική του διάσπαση οδηγεί στο σχηματισμό του ακτινίου. Επειδή, λοιπόν, βρίσκεται πριν από το ακτίνιο ή πρώτα από το ακτίνιο, ονομάστηκε πρωτακτίνιο.
• 92. U URANIUM ΟΥΡΑΝΙΟ 1789 (β)
Από το όνομα του πλανήτη Ουρανού, η ανακάλυψη του οποίου ήταν πρόσφατη την εποχή που ο M.H. Klaproth έπλασε το όνομα του στοιχείου. Είναι το στοιχείο που έχει το βαρύτερο άτομο μεταξύ των φυσικών στοιχείων.
• 93. Np NEPTUNIUM ΠΟΣΕΙΔΩΝΙΟ 1940 (β)
Από το όνομα του πλανήτη Ποσειδώνα. Το τεχνητό αυτό στοιχείο είναι το πρώτο μετά το ουράνιο στον περιοδικό πίνακα των στοιχείων. Ονομάστηκε λοιπόν από τον Ποσειδώνα που είναι ο πρώτος πλανήτης μετά τον Ουρανό.
• 94. Pu PLUTONIUM ΠΛΟΥΤΩΝΙΟ 1940 (β)
Από το όνομα του πλανήτη Πλούτωνα. Το τεχνητό αυτό στοιχείο βρίσκεται αμέσως μετά το ποσειδώνιο στον περιοδικό πίνακα των στοιχείων. Ονομάστηκε λοιπόν από τον Πλούτωνα που βρίσκεται αμέσως μετά τον πλανήτη Ποσειδώνα στο ηλιακό μας σύστημα.
• 95. Am AMERICIUM ΑΜΕΡΙΚΙΟ 1944 (β)
Από το όνομα της Αμερικής, κατ'αναλογία με το αντίστοιχο (ως προς τη θέση του στον περιοδικό πίνακα των στοιχείων) στοιχείο των λανθανιδών, το οποίο είχε ονομασθεί ευρώπιο.
• 96. Cm CURIUM ΚΙΟΥΡΙΟ 1944 (α)
Από το όνομα των Pierre και Marie Curie, κατ'αναλογία με το αντίστοιχο (ως προς τη θέση του στον περιοδικό πίνακα των στοιχείων) στοιχείο των λανθανιδών, το οποίο είχε ονομασθεί από το όνομα του J. Gadolin.
• 97. Bk BERKELIUM ΜΠΕΡΚΕΛΙΟ 1949 (β)
Από το όνομα του τόπου ανακάλυψης του στοιχείου, το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας το Berkeley, κατ'αναλογία με το αντίστοιχο (ως προς τη θέση του στον περιοδικό πίνακα των στοιχείων) στοιχείο των λανθανιδών, το οποίο είχε ονομασθεί από το όνομα του χωριού Ytterby της Σουηδίας.
• 98. Cf CALIFORNIUM ΚΑΛΙΦΟΡΝΙΟ 1950 (β)
Από το όνομα του τόπου ανακάλυψης του στοιχείου, το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια το Berkeley.
• 99. Es EINSTEINIUM ΑΙΝΣΤΑΙΝΙΟ 1952 (α)
Από το όνομα του μεγάλου φυσικού του 20ου αιώνα, του Albert Einstein (1879-1955).
• 100. Fm FERMIUM ΦΕΡΜΙΟ 1953 (α)
Από το όνομα του Ιταλού πυρηνικού φυσικού Enrico Fermi (1901-1954).
• 101. Md MENDELEVIUM ΜΕΝΤΕΛΕΓΙΕΒΙΟ 1955 (α)
Από το όνομα του θεμελιωτή του περιοδικού πίνακα των στοιχείων, του Ρώσου χημικού Dmitri Ivanovicx Mendelejev (1834-1907).
• 102. No NOBELIUM ΝΟΜΠΕΛΙΟ 1957 (α)
Από το όνομα του Alfred Nobel (1833-1896), Σουηδού επιστήμονα και ευεργέτη της επιστήμης.
• 103. Lr LAWRENCIUM ΛΩΡΕΝΣΙΟ 1961 (α)
Από το όνομα του Ernest Orlando Lawrence (1901-1958), ο οποίος εργάστηκε για την τελειοποίηση του κύκλοτρου, ενώ ταυτόχρονα υπήρξε ο ιδρυτής του Radiation Laboratory (Καλιφόρνια), όπου ανακαλύφτηκαν πολλά από τα υπερουράνια στοιχεία. Το σύμβολο του στοιχείου συναντάται και σαν Lw (συνήθως σε αμερικανικές εκδόσεις).
• 104. Db DUBNIUM 1964 (β)
Από το όνομα του διεθνούς επιστημονικού κέντρου που βρίσκεται στην Dubna κοντά στη Μόσχα, σε αναγνώριση της εξαιρετικά σημαντικής συμβολής του στην χημεία και στην μοντέρνα πυρηνική φυσική.
• 105. Jl JOLIOTIUM 1967 (α)
Το όνομα αυτό επελέγει προς τιμή του Γάλλου επιστήμονα F. Joliot-Curie λόγω της συνεισφοράς του στην ανάπτυξη της πυρηνικής φυσικής και χημείας και ο οποίος μοιράστηκε το βραβείο Nobel το έτος 1935 με την I. Curie.
• 106. Rf RUTHERFORDIUM 1974 (α)
Το όνομα αυτό επελέγει προς τιμή του Νεοζηλανδού επιστήμονα Ernest Rutherford λόγω της συνεισφοράς του στην ανάπτυξη της πυρηνικής φυσικής και στην γνώση για την δομή του ατόμου.
• 107. Bh BOHRIUM 1976 (α)
Το όνομα αυτό επελέγει προς τιμή του Δανού επιστήμονα Niels Bohr λόγω της συνεισφοράς του στην ανάπτυξη της κβαντικής φυσικής και στην γνώση για την δομή του ατόμου.
• 108. Hn HAHNIUM 1976 (α)
Το όνομα αυτό επελέγει προς τιμή του Γερμανού επιστήμονα Otto Hahn σε αναγνώριση της συνεισφοράς του στην ανακάλυψη της πυρηνικής σύντηξης
• 109. Mt MEITNERIUM 1982 (α)
Το όνομα αυτό επελέγει προς τιμή του Αυστριακού επιστήμονα Lise Meitner σε αναγνώριση της συνεισφοράς του στην ανακάλυψη της πυρηνικής σύντηξης.
• 110. Uun Ununnilium 1987 (?)
ΣΗΜΕΙΩΣΗ : Για τα στοιχεία 110 έως και 112 δεν έχουν δοθεί επισήμως ονόματα.
• 111. Uuu Unununium 1994 (?)
ΣΗΜΕΙΩΣΗ : Για τα στοιχεία 110 έως και 112 δεν έχουν δοθεί επισήμως ονόματα
• 112. Uub Ununbium 1996 (?)
ΣΗΜΕΙΩΣΗ : Για τα στοιχεία 110 έως και 112 δεν έχουν δοθεί επισήμως ονόματα
(πηγή http://www.asxetos.gr/libView.aspx?s=101&sc=302&o=-1&ofs=8)
"Οι καταχωρήσεις δεν αποτελούν προϊόν κάποιας επιστημονικής μελέτης και έρευνας αλλά μία εθελοντική προσπάθεια καταγραφής εγκυκλοπαιδικών γνώσεων "
Οι πληροφορίες που αφορούν σε κάθε στοιχείο είναι οι ακόλουθες:
Ατομικός αριθμός.
Σύμβολο.
Αγγλικό όνομα.
Ελληνικό όνομα.
Χρονολογία ανακάλυψης ή απομόνωσης του στοιχείου (όπου είναι γνωστή).
Ομάδα πηγής προέλευσης του ονόματος του στοιχείου, δηλαδή:
α. Όνομα που προέρχεται από το όνομα ενός προσώπου ιστορικού ή μυθικού.
β. Όνομα που προέρχεται από το όνομα ενός τόπου δηλ. χωριού, οικισμού ή και πλανήτη.
γ. Όνομα που προέρχεται από το όνομα κάποιου χρώματος.
δ. Όνομα που προέρχεται από κάποια χαρακτηριστική ιδιότητα του στοιχείου (εκτός του χρώματός του).
ε. Όνομα που προέρχεται από το όνομα του ορυκτού ή γενικότερα του υλικού από το οποίο απομονώθηκε το στοιχείο.
ζ. Όνομα αρχαίας προέλευσης για στοιχεία που ήταν γνωστά από την αρχαιότητα στην καθαρή τους (ή στην σχεδόν καθαρή τους) μορφή. Στην περίπτωση αυτή, η ετυμολογία του ονόματος είναι συνήθως άγνωστη ή αμφισβητήσιμη.
η. Όνομα που δεν επιτρέπει την κατάταξή του σε κάποια από τις προηγούμενες κατηγορίες. Πρόκειται για λίγες ειδικές περιπτώσεις.
7. Ετυμολογία του ονόματος του στοιχείου (όπου είναι γνωστή). Αξίζει να προσεχθεί, ιδιαίτερα στις ομάδες γ. και δ., το πόσα στοιχεία έχουν όνομα που η ρίζα του είναι ελληνικής προέλευσης.
• 1. Η HYDROGEN ΥΔΡΟΓΟΝΟ 1766 (δ)
Το όνομα προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις ύδωρ και γίγνεσθαι. Δείχνει ότι από το στοιχείο αυτό μπορεί να γίνεται νερό (όταν αντιδρά με το οξυγόνο).
• 2. He HELIUM ΗΛΙΟ 1868 (β)
Από το όνομα του ήλιου, γιατί εκεί επισημάνθηκε με φασματοσκοπική μέθοδο για πρώτη φορά.
• 3. Li LITHIUM ΛΙΘΙΟ 1817 (δ)
Το όνομα προέρχεται από την ελληνική λέξη λίθος = πέτρα, και πλάστηκε για να εκφράσει την ορυκτή, πέτρινη προέλευση του στοιχείου, σε αντιδιαστολή με τα άλλα αλκάλια (νάτριο και κάλιο), που είχαν απομονωθεί από φυτικά προϊόντα.
• 4. Be BERYLLIUM ΒΗΡΥΛΛΙΟ 1798 (ε)
Ονομάστηκε έτσι επειδή βρίσκεται στη βήρυλλο. Η βήρυλλος (πυριτικό ορυκτό του βηρυλλίου και του αργιλίου) ήταν γνωστή από παλιά, καθώς και μερικές ποικιλίες της που είναι πολύτιμοι λίθοι (π.χ. σμαράγδι). Η λέξη βήρυλλος εισέβαλε στην ελληνική γλώσσα (μαζί με το αντικείμενο που δήλωνε) από την Ινδία, κατά τους ελληνιστικούς χρόνους. Προέρχεται από το ινδικό veruliya < veluriya, που μάλλον πηγάζει από το όνομα της Velur, πόλης στη νότιο Ινδία.
• 5. B BORON ΒΟΡΙΟ 1808 (ε)
Ο βόραξ, ένυδρο αλάτι του βορίου με νάτριο, ήταν γνωστός στον αρχαίο κόσμο και εχρησιμποιείτο στην παρασκευή του γυαλιού. Το όνομα βόριο οφείλεται ακριβώς στο ότι το στοιχείο απομονώθηκε από το βόρακα, η ονομασία του οποίου προέρχεται από το αραβικό buraq.
• 6. C CARBON ΑΝΘΡΑΚΑΣ Π. Χ. (ζ)
Το όνομά του προέρχεται από το λατινικό carbo = ξυλοκάρβουνο.
• 7. N NITROGEN ΑΖΩΤΟ 1772 (δ)
Το όνομα έπλασε ο Lavoisier από την ελληνική λέξη ζωή και το στερητικό -α-. Ήθελε να τονίσει ότι αυτό το συστατικό του αέρα -αντίθετα από το οξυγόνο- δε συντηρεί τη ζωή, καθώς είναι άχρηστο στην αναπνοή. Το αγγλικό όνομα προέρχεται από το λατινικό nitrogenium (νιτρογόνον).
• 8. O OXYZEN ΟΞΥΓΟΝΟ 1774 (δ)
Το όνομα προκύπτει από τις ελληνικές λέξεις οξύ και γίγνεσθαι, καθώς το στοιχείο αυτό εθεωρείτο (λάθος) ως αναγκαίο για το σχηματισμό κάθε οξέος.
• 9. F FLUORINE ΦΘΟΡΙΟ 1771 (δ)
Το όνομα αυτό (το οποίο προτάθηκε από τον A. Ampere το 1810) προέρχεται από την ελληνική λέξη φθορά. Τόνιζε την ισχυρή διαβρωτική επίδραση του στοιχείου (ή μάλλον των ενώσεών του που ήταν τότε γνωστές) στα διάφορα υλικά. Μία άλλη εκδοχή για την προέλευση του αγγλικού ονόματός του είναι από τη λέξη fluo = ρέω, κυλάω.
• 10. Ne NEON ΝΕΟΝ 1898 (δ)
Το όνομα αυτό έδωσε ο Ramsay, όταν ανακάλυψε ένα νέο αέριο (μετά το αργό) στον ατμοσφαιρικό αέρα.
• 11. Na SODIUM ΝΑΤΡΙΟ 1807 (ε)
Η σόδα (ανθρακικό νάτριο) ήταν γνωστή από τους αρχαίους χρόνους. Το αραβικό όνομα της σόδας ήταν natrum, λέξη με αιγυπτιακή ρίζα. Το στοιχείο, λοιπόν, πήρε το όνομα νάτριο επειδή ακριβώς βρίσκεται στη σόδα. Να σημειωθεί ότι και η αρχαία ελληνική λέξη νίτρον σχετίζεται με τις ενώσεις του νατρίου.
• 12. Mg MAGNESIUM ΜΑΓΝΗΣΙΟ 1775 (ε)
Το στοιχείο αυτό οφείλει το όνομά του στο ότι απομονώθηκε από τη μαγνησία λίθο. Μ'αυτό το όνομα ήταν γνωστό από την αρχαιότητα το λευκό μαλακό ορυκτό στεατίτης, που προέρχονταν από τη Μαγνησία της Θεσσαλίας.
• 13. Al ALUMINUM ΑΡΓΙΛΙΟ 1827 (ε)
Το όνομα προέρχεται από την άργιλο (ένυδρο πυριτικό αλάτι του στοιχείου), στην οποία περιέχεται το στοιχείο και η οποία ήταν γνωστή από την αρχαιότητα ως αγγειοπλαστική ύλη (πηλός). Το όνομα της αργίλου πρέπει να προέρχεται από το ελληνικό επίθετο (του οποίου η ρίζα ανάγεται στην αρχαία ινδική) αργός = λαμπερός, λευκός αλλά και ταχύς (διαφορετικό από το αργός = αυτός που δεν εργάζεται α-εργός). Μία άλλη εκδοχή για το όνομά του: από το alumen = στυπτηρία.
• 14. Si SILICON ΠΥΡΙΤΙΟ 1823 (ε)
Ονομάστηκε έτσι γιατί βρίσκεται στον πυριτόλιθο. Ο πυριτόλιθος ή πυρίτης λίθος είναι από τα σώματα που συνδέονται με την ιστορία του ανθρώπινου γένους: χρησίμευε για την παρασκευή εργαλείων ήδη κατά την παλαιολιθική εποχή. Το όνομα του πυρίτη λίθου (στον οποίο περιέχεται το οξείδιο του στοιχείου) προέρχεται από τη λέξη πυρ = φωτιά. Να σημειωθεί εδώ ότι ο πυριτόλιθος είναι η τσακμακόπετρα. Το σύμβολό του προέρχεται από το λατινικό silex = πυριτόλιθος.
15. P PHOSHORUS ΦΩΣΦΟΡΟΣ 1669 (δ)
Το όνομα προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις φως και φέρω, και οφείλεται στην ιδιότητα του στοιχείου να φέρει φως, να εκπέμπει φως στο σκοτάδι (φωσφορισμός).
• 16. S SULFUR ΘΕΙΟ π. Χ. (ζ)
Προγενέστερη μορφή είναι το (ομηρικό) θέειον , το οποίο θεωρείται ότι προέρχεται από κάποιο ρήμα με τη σημασία του καπνίζω, βγάζω καπνούς. Το σύμβολό του προέρχεται από το βιβλικό του όνομα sulphur.
• 17. Cl CHLORINE ΧΛΩΡΙΟ 1774 (γ)
Από την ελληνική λέξη χλωρός = κιτρινοπράσινος, υποπράσινος, πρασινωπός. Το όνομα βέβαια οφείλεται στο χρώμα του ίδιου του (αερίου) στοιχείου.
• 18. Ar ARGON ΑΡΓΟΝ 1894 (δ)
Το όνομα προέρχεται από την ελληνική λέξη αργός = αδρανής (από 'δω και η αργία), και εκφράζει τη χημική αδράνεια του στοιχείου.
• 19. K POTASSIUM ΚΑΛΙΟ 1807 (ε)
Η ποτάσα, (ανθρακικό κάλιο) ήταν μία ουσία γνωστή από την αρχαιότητα, και την έπαιρναν από στάχτη φυτών. Η αραβική λέξη για τη στάχτη αυτή ήταν al-qali (αλκάλια), ενώ η επίσης αραβική λέξη qalaj είχε τη σημασία του καμένος, αποτεφρωμένος. Από αυτές τις λέξεις προήλθε το όνομα του στοιχείου, επειδή αυτό βρίσκεται -τελικά- στις στάχτες των φυτών.
• 20. Ca CALCIUM ΑΣΒΕΣΤΙΟ 1808 (ε)
Η λέξη της αρχαίας ελληνικής τίτανος σήμαινε κάποια λευκή γη, σκόνη (ίσως τη γύψο). Ασβεστος τίτανος δηλαδή τίτανος που δεν έχει σβήσει, ήταν ο κοινός ασβέστης. Σιγά-σιγά έμεινε μόνο το επίθετο (άσβεστος) ως όνομα του υλικού. Το όνομα, λοιπόν, ασβέστιο οφείλεται στην παρουσία του στοιχείου στον ασβέστη.
• 21. Sc SCANDIUM ΣΚΑΝΔΙΟ 1879 (β)
Το όνομα οφείλεται στη σκανδιναβική προέλευση των ορυκτών στα οποία βρέθηκε το στοιχείο.
• 22. Ti TITANIUM ΤΙΤΑΝΙΟ 1791 (α)
Από το όνομα των μυθικών Τιτάνων, με αφορμή την εξαιρετική αντοχή του μετάλλου.
• 23. V VANADIUM ΒΑΝΑΔΙΟ 1830 (α)
Από το όνομα της Vanadis, θεότητας της ομορφιάς στη Σκανδιναβική μυθολογία. Το όνομα δόθηκε στο στοιχείο με αφορμή την πλούσια ποικιλία χρωμάτων των ενώσεών του.
• 24. Cr CHROMIUM ΧΡΩΜΙΟ 1797 (γ)
Το όνομα προέρχεται από την ελληνική λέξη χρώμα, και οφείλεται στη μεγάλη ποικιλία χρωμάτων των ενώσεων του στοιχείου.
• 25. Mn MANGANESE ΜΑΓΓΑΝΙΟ 1774 (η)
Ο πυρολουσίτης (διοξείδιο του μαγγανίου) ήταν γνωστός από την αρχαία εποχή, αλλά μέχρι τον 18ο αιώνα όλα τα ορυκτά του μαγγανίου θεωρούντο ως ορυκτά του μαγνησίου ή και του σιδήρου (μόλις το 1774 ο C.W. Scheele έδειξε ότι ο πυρολουσίτης περιείχε ένα άγνωστο ως τότε μέταλλο). Έτσι, ο πυρολουσίτης ονομαζόταν μαύρη μαγνησία ή και ψευδής μαγνήτης, αφού έμοιαζε με ορυκτό του σιδήρου αλλά δεν είχε μαγνητικές ιδιότητες. Ο αναγραμματισμός της λέξης magnesia σε manganesa, που πρέπει να έγινε κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους, δημιούργησε τη ρίζα από την οποία προήλθε το όνομα του μετάλλου.
• 26. Fe IRON ΣΙΔΗΡΟΣ Π. Χ. (ζ)
Το σύμβολό του προέρχεται από τη λατινική του ονομασία ferrum.
• 27. Co COBALT ΚΟΒΑΛΤΙΟ 1735 (η)
Η γερμανική λέξη Kobold, που σημαίνει κακοποιό πνεύμα, χρησιμοποιήθηκε κατά τον 16ο αιώνα από τους εργάτες των ορυχείων στα όρη Harz (Γερμανία), για να χαρακτηρίσει ορισμένα μεταλλεύματα: αυτά όταν θερμαίνονταν με σκοπό την παραγωγή χαλκού όχι μόνο δεν έδιναν χαλκό αλλά παρήγαγαν δηλητηριώδεις αναθυμιάσεις. Το 1735 ο Σουηδός G.Brandt απομόνωσε από τα μεταλλεύματα αυτά ένα νέο μέταλλο που το ονόμασε cobalt rec
• 28. Ni NICKEL ΝΙΚΕΛΙΟ 1751 (η)
Οι εργάτες των ορυχείων στη Σαξωνία γνώριζαν ένα κοκκινωπό μετάλλευμα πού έπρεπε να περιέχει χαλκό (το μετάλλευμα αυτό ήταν ένωση αρσενικού και νικελίου, μα η ομοιότητά του με το οξείδιο του μονοσθενούς χαλκού ήταν εντυπωσιακή). Την αδυναμία τους να πάρουν χαλκό από το ορυκτό τη θεωρούσαν ... δουλειά του διαβόλου, κι έτσι το ονόμαζαν Kupfernickel, δηλαδή χαλκός του διαβόλου (και αγγλικά Old Nick = διάβολος). Έτσι όταν ο A.F. Cronstedt απομόνωσε ένα νέο μέταλλο από το ορυκτό, το ονόμασε nickel.
• 29. Cu COPPER ΧΑΛΚΟΣ π. Χ. (ζ)
Το σύμβολο προέρχεται από το λατινικό Cuprum, Ρωμαϊκό όνομα της Κύπρου που φημιζόταν για τα ορυχεία χαλκού.
30. Zn ZINC ΨΕΥΔΑΡΓΥΡΟΣ 16ος αιώνας (δ)
Αν και ο ορείχαλκος (κράμα χαλκού και ψευδαργύρου) ήταν γνωστός από την αρχαιότητα, το καθαρό μέταλλο απομονώθηκε μόλις κατά τον 17ο αιώνα. Πάντως η λέξη ψευδάργυρος (προφανώς: ψευδής, ψεύτικος άργυρος) συναντάται στα "Γεωγραφικά" του Στράβωνα (1ος αιώνας π.Χ.). Το σύμβολο προέρχεται πιθανόν από το γερμανικό του όνομα Zin
• 31. Ga GALLIUM ΓΑΛΛΙΟ 1875 (β)
Από το λατινικό όνομα της Γαλλίας (Gallia), πατρίδας του P.E.L. de Boisbaudran, ο οποίος ανακάλυψε το στοιχείο.
• 32. Ge GERMANIUM ΓΕΡΜΑΝΙΟ 1886 (β)
Από το όνομα της Γερμανίας, πατρίδας του C. Winkler, ο οποίος ανακάλυψε το στοιχείο.
• 33. As ARSENIC ΑΡΣΕΝΙΚΟ 1250 (ε)
Το όνομα αυτό χρησιμοποιήθηκε αρχικά στην ελληνική για την κίτρινη σανδαράχη (θειούχος ένωση του στοιχείου, στην οποία φαίνεται να υπάρχει και αναφορά του Αριστοτέλη). Το όνομα είναι λέξη ανατολικής προέλευσης, και ανάγεται στο περσικό zarniq = χρυσός, αυτός που έχει το χρώμα του χρυσού. Κατά μια άλλη εκδοχή από το φύλο αρσενικό (οι αρχαίοι Ελληνες πίστευαν ότι τα μέταλλα έχουν φύλο).
• 34. Se SELENIUM ΣΕΛΗΝΙΟ 1817 (β)
Από το (ελληνικό) όνομα της Σελήνης. Το στοιχείο αυτό έμοιαζε πολύ στις ιδιότητες με το τελλούριο, που το όνομά του είχε πλαστεί από τη λατινική λέξη για τη γη, tellus. Ετσι, αυτό ονομάστηκε από το δορυφόρο της γης τη Σελήνη...
• 35. Br BROMINE ΒΡΩΜΙΟ 1826 (δ)
Το όνομα προέρχεται από την ελληνική λέξη βρώμος = δυσοσμία, και δόθηκε στο στοιχείο εξ αιτίας της δυσάρεστης διαπεραστικής οσμής του.
• 36. Kr KRYPTON ΚΡΥΠΤΟΝ 1898 (δ)
Το αέριο αυτό βρίσκεται σε πολύ μικρές ποσότητες μέσα στον ατμοσφαιρικό αέρα, είναι δηλαδή... κρυμμένο μέσα σ'αυτόν. Αυτό ακριβώς εκφράζει και το όνομα που του έδωσε ο Ramsay, το οποίο προέρχεται από την ελληνική λέξη κρυπτός = κρυμμένος.
• 37. Rb RUBIDIUM ΡΟΥΒΙΔΙΟ 1861 (γ)
Το όνομα οφείλεται στο βαθύ κόκκινο χρώμα των φασματικών γραμμών του στοιχείου. Λατινικά rubidus = βαθύ κόκκινο.
• 38. Sr STRONTIUM ΣΤΡΟΝΤΙΟ 1790 (β)
Από το όνομα του οικισμού Strontian στη Σκωτία, απ'όπου προερχόταν το ορυκτό στο οποίο ανακαλύφθηκε το στοιχείο.
• 39. Y YTTRIUM ΥΤΤΡΙΟ 1794 (β)
Από το όνομα του χωριού Ytterby, το οποίο βρίσκεται κοντά στη Στοκχόλμη. Από την περιοχή του χωριού αυτού προερχόταν το ορυκτό στο οποίο ανακαλύφθηκε το στοιχείο.
• 40. Zr ZIRCONIUM ΖΙΡΚΟΝΙΟ 1789 (ε)
Το στοιχείο απομονώθηκε από το ορυκτό ζιρκονίτης και στο γεγονός αυτό οφείλεται το όνομά του. Ο ζιρκονίτης (πυριτικό αλάτι του ζιρκονίου) ήταν γνωστός από την αρχαιότητα, καθώς διάφορες μορφές του ανήκουν στους πολύτιμους λίθους. Το όνομα του ορυκτού προέρχεται από την αραβική λέξη zargun.
• 41. Nb NIOBIUM ΝΙΟΒΙΟ 1801 (α)
Από το όνομα της μυθικής Νιόβης, κόρης του Ταντάλου. Το όνομα αυτό δόθηκε στο στοιχείο επειδή οι ιδιότητές του έμοιαζαν πολύ με αυτές του στοιχείου ταντάλιο με το οποίο και ανευρίσκετε μαζί. Αρχικά ονομάζετο Κολόμβιο (ποιητικό όνομα της Αμερικής, όπου πρωτοανακαλύφθηκε το ορυκτό του), αργότερα κατά το 1950 μετονομάστηκε σε νιόβιο.
• 42. Μο MOLYBDENUM ΜΟΛΥΒΔΑΙΝΙΟ 1778 (ε)
Οφείλει το όνομά του στο ότι ανακαλύφθηκε στο ορυκτό μολυβδαινίτης (θειούχο μολυβδαίνιο). Το όνομα του ορυκτού προέρχεται προφανώς από την αρχαία ελληνική λέξη μόλυβδος, λέξη υπό την οποία συγχεόταν για πολλούς αιώνες κάθε μαλακή, μαύρη ορυκτή ύλη, η οποία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για γραφή.
• 43. Tc TECHNETIUM ΤΕΧΝΗΤΙΟ 1937 (δ)
Το όνομα προέρχεται από την ελληνική λέξη τεχνητός, δηλαδή όχι φυσικός, αλλά κατασκευασμένος. Ονομα κατάλληλο, αφού το στοιχείο δε βρίσκεται στη φύση (ή μάλλον βρίσκεται σε ίχνη, που προέρχονται από τη φυσική ραδιενεργό διάσπαση του ουρανίου) και υπήρξε το πρώτο νέο στοιχείο που έφτιαξε ο άνθρωπος στο εργαστήριο.
• 44. Ru RUTHENIUM ΡΟΥΘΗΝΙΟ 1844 (β)
Από το λατινικό όνομα της Ρωσίας, Ruthenia, με αφορμή την ανακάλυψή του σε ορυκτά του λευκόχρυσου προερχόμενα από τα Ουράλια Ορη.
45. Rh RHODIUM ΡΟΔΙΟ 1803 (γ)
Από το ελληνικό όνομα του ρόδου, του τριαντάφυλλου. Αφορμή υπήρξε το κόκκινο, ρόδινο χρώμα των διαλυμάτων πολλών αλάτων του μετάλλου.
• 46. Pd PALLADIOUM ΠΑΛΛΑΔΙΟ 1803 (β)
Από το όνομα του αστεροειδούς Παλλάς (Παλλάδα). Το όνομα Παλλάς ήταν ένα από τα επίθετα που συνόδευαν τη θεά Αθηνά.
• 47. Ag SILVER ΑΡΓΥΡΟΣ π. Χ. (ζ)
Το όνομα προέρχεται από το ελληνικό επίθετο (του οποίου η ρίζα ανάγεται στην αρχαία ινδική από όπου και η λατινική λέξη argentum) αργός = λαμπερός, λευκός αλλά και ταχύς (καμία σχέση με το αργός = αυτός που δεν εργάζεται α-εργός). Το όνομα έχει σχέση προφανώς με τη λαμπρότητα και το χρώμα του μετάλλου.
• 48. Cd CADMIUM ΚΑΔΜΙΟ 1817 (ε)
Καδμεία γη ή απλώς καδμεία ονομάζονταν στην αρχαία Ελλάδα ορισμένα ορυκτά (του ψευδαργύρου). Το κάδμιο οφείλει το όνομά του στο ότι ανακαλύφθηκε στην καδμεία γη.
• 49. In INDIUM ΙΝΔΙΟ 1863 (γ)
Οι χαρακτηριστικές μπλε λαμπερές γραμμές του φάσματος του στοιχείου, οδήγησαν στο να ονομασθεί από το ινδικό (indigo, κοινώς λουλάκι), μία αρχαιότατη και σπουδαιότατη μπλε χρωστική ουσία, με καταγωγή την Ινδία.
• 50. Sn TIN ΚΑΣΣΙΤΕΡΟΣ π. Χ. (ζ)
Το σύμβολο προέρχεται από το λατινικό του όνομα stannum. Η σανσκριτική ονομασία του μετάλλου είναι kastira, και λέγεται ότι προέρχεται από το kash = λάμπω
• 51. Sb ANTIMONY ΑΝΤΙΜΟΝΙΟ "1450 (δ)
Το στοιχείο και οι ενώσεις του ήταν γνωστά από την αρχαιότητα. Το όνομα antimonium πρωτοσυναντάται σε γραπτά του 8ου μ.Χ. αιώνα. Κατά μία άποψη το όνομά του προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις αντί και μόνος, και θέλει να επισημάνει το γεγονός ότι το στοιχείο σπανίως βρίσκεται μόνο του σε ελεύθερη κατάσταση.
• 52. Te TELLURIUM ΤΕΛΛΟΥΡΙΟ 1782 (β)
Από το λατινικό όνομα της γης, Tellus. Το όνομα του στοιχείου δηλώνει την ορυκτή, γήινη προέλευσή του.
• 53. I IODINE ΙΩΔΙΟ 1811 (γ)
Από την ελληνική λέξη ιώδης = αυτός που έχει το χρώμα του ίου, δηλ. της βιολέτας. Το όνομα αυτό οφείλεται στο ιώδες χρώμα των ατμών του στοιχείου.
• 54. Xe XENON ΞΕΝΟΝ 1898 (δ)
Το όνομα το έδωσε ο Ramsay, όταν διαπίστωσε κι άλλο αέριο (άγνωστο, ξένο μέχρι τότε) στον ατμοσφαιρικό αέρα.
• 55. Cs CESIUM ΚΑΙΣΙΟ 1860 (γ)
Το στοιχείο οφείλει το όνομά του στο γαλάζιο χρώμα των φασματικών γραμμών του. Λατινικά: caesius = γαλάζιος.
• 56. Ba BARIUM ΒΑΡΙΟ 1808 (ε)
Το όνομα οφείλεται στο ότι το στοιχείο προσδιορίστηκε στο ορυκτό βαρίτης (ή βαρύτης ή βαρυτίτης). Το όνομα του ορυκτού προέρχεται από την ελληνική λέξη βάρος λόγω του μεγάλου ειδικού του βάρους.
• 57. La LANTHANUM ΛΑΝΘΑΝΙΟ 1839 (δ)
Το στοιχείο βρέθηκε σε πολύ μικρές ποσότητες (κρυμμένο θα λέγαμε) σε άλατα του δημητρίου. Ο Mosander έπλασε το όνομά του από το ρήμα της ελληνικής γλώσσας λανθάνω = διαφεύγω της προσοχής κάποιου.
• 58. Ce CERIUM ΔΗΜΗΤΡΙΟ 1803 (β)
Από το όνομα του αστεροειδούς Δήμητρα, (Ceres) του οποίου η ανακάλυψη (1801) ήταν πρόσφατη την εποχή που έγιναν οι πρώτες ανακοινώσεις για το στοιχείο αυτό.
• 59. Pr PRASEODYMIUM ΠΡΑΣΙΝΟΔΥΜΙΟ 1885 (γ)
Οταν ο C.A. von Welsbach διαπίστωσε ότι τα άλατα του διδύμιου (που τότε εθεωρείτο ως ένα μέταλλο) περιείχαν δύο διαφορετικά μέταλλα, ονόμασε το ένα απ'αυτά πρασινοδύμιο από τις ελληνικές λέξεις πράσιος (πράσινος) και δίδυμος. Αφορμή για το όνομα υπήρξε το πράσινο χρώμα του νιτρικού άλατος του μετάλλου.
60. Nd NEODYMIUM ΝΕΟΔΥΜΙΟ 1885 (δ)
Οταν ο C.A. von Welsbach διαπίστωσε ότι τα άλατα του διδύμιου (που τότε εθεωρείτο ως ένα μέταλλο) περιείχαν δύο διαφορετικά μέταλλα, ονόμασε το ένα απ'αυτά νεοδύμιο από τις ελληνικές λέξεις νέος και δίδυμος. Δηλαδή το νέο μέταλλο από το διδύμιο.
• 61. Pm PROMETHIUM ΠΡΟΜΗΘΕΙΟ 1947 (α)
Από το όνομα του μυθικού Προμηθέα. Το όνομα εμπνέυσθηκε η σύζυγος ενός από τους ερευνητές που ανακάλυψαν το στοιχείο στα προϊόντα της διάσπασης του ουρανίου: ο Προμηθέας έκλεψε τη φωτιά για χάρη των ανθρώπων, ενώ το στοιχείο αυτό το ανακάλυψαν οι άνθρωποι μέσα στις "φλόγες" των πυρηνικών αντιδραστήρων.
• 62. Sm SAMARIUM ΣΑΜΑΡΙΟ 1879 (ε)
Το όνομα αυτό δόθηκε στο στοιχείο επειδή βρέθηκε στο ορυκτό σαμαρσκίτης. Το ορυκτό είχε ονομασθεί έτσι προς τιμή του Ρώσου μηχανικού M. Samarski.
• 63. Eu EUROPIUM ΕΥΡΩΠΙΟ 1896 (β)
Από το όνομα της ηπείρου μας.
• 64. Gd GADOLINIUM ΓΑΔΟΛΙΝΙΟ 1880 (α)
Από το όνομα του Φιλανδού χημικού J. Gadolin.
• 65. Tb TERBIUM ΤΕΡΒΙΟ 1843 (β)
Από το όνομα του χωριού Ytterby, το οποίο βρίσκεται κοντά στη Στοκχόλμη. Από την περιοχή του χωριού αυτού προερχόταν το ορυκτό στο οποίο ανακαλύφθηκε το στοιχείο.
• 66. Dy DYSPROSIUM ΔΥΣΠΡΟΣΙΟ 1886 (δ)
Το όνομα προέρχεται από την ελληνική λέξη δυσπρόσιτος = αυτός που προσεγγίζεται με δυσκολία, και πλάστηκε από τον P.E.L. de Boisbaudran, ο οποίος ήθελε να επισημάνει τη δυσκολία απομόνωσης και παραλαβής του στοιχείου.
• 67. Ho HOLMIUM ΟΛΜΙΟ 1879 (β)
Από το λατινικό όνομα της Στοκχόλμης, Holmie, λόγω του ότι το στοιχείο απομονώθηκε από μια "γαία" με προέλευση την περιοχή της Σουηδικής πρωτεύουσας.
• 68. Er ERBIUM ΕΡΒΙΟ 1843 (β)
Από το όνομα του χωριού Ytterby, το οποίο βρίσκεται κοντά στη Στοκχόλμη. Από την περιοχή του χωριού αυτού προερχόταν το ορυκτό στο οποίο ανακαλύφθηκε το στοιχείο.
• 69. Tm THULIUM ΘΟΥΛΙΟ 1879 (β)
Από το όνομα της αρχαίας Θούλης, η οποία ήταν για τους αρχαίους Ελληνες και Ρωμαίους η βορειότερη χώρα της γης. Ο P.T. Cleve, όταν ανακάλυψε το στοιχείο, ήθελε να υποδηλώσει με το όνομα που διάλεξε την άφιξη στον τελικό στόχο, την εκπλήρωση του σκοπού του.
• 70. Yb YTTERBIUM ΥΤΤΕΡΒΙΟ 1907 (β)
Από το όνομα του χωριού Ytterby, το οποίο βρίσκεται κοντά στη Στοκχόλμη. Από την περιοχή του χωριού αυτού προερχόταν το ορυκτό στο οποίο ανακαλύφθηκε το στοιχείο.
• 71. Lu LUTETIUM ΛΟΥΤΗΤΙΟ 1907 (β)
Από το λατινικό όνομα του Παρισιού, Lutetia.
• 72. Hf HAFNIUM ΑΦΝΙΟ 1923 (β)
Από το λατινικό όνομα της Κοπεγχάγης (Hafnia), επειδή σ'αυτή την πόλη έγινε η ανακάλυψη του στοιχείου.
• 73. Ta TANTALUM ΤΑΝΤΑΛΙΟ 1802 (α)
Από το όνομα του μυθικού Ταντάλου, ο οποίος βασανιζόταν στα Τάρταρα: μόλις έσκυβε να πιεί νερό αυτό εξαφανιζόταν. Ο Σουηδός A. Ekeberg, που ανακάλυψε το στοιχείο, έγραψε: "το ονομάζω ταντάλιο... υπαινιγμός για την αδυναμία του, όταν διαλύεται σ'ένα οξύ, να αντιδρά με αυτό και να διαλύεται".
• 74. W WOLFRAM ΒΟΛΦΡΑΜΙΟ 1783 (ε)
Το όνομα του στοιχείου προέρχεται από το γερμανικό Wolfram, άγνωστης ετυμολογίας. Λέγεται και τουνγκστένιο διότι το οξείδιο του στοιχείου πρωτοεπισημάνθηκε στο ορυκτό το οποίο είναι σήμερα γνωστό ως σεελίτης, αλλά τότε (1781) λεγόταν tungsten. Το όνομα προερχόταν από τις Σουηδικές λέξεις tung = βαρύς και sten = πέτρα.
75. Re RHENIUM ΡΗΝΙΟ 1925 (β)
Από το λατινικό όνομα του ποταμού Ρήνου στη Γερμανία, Rhenus.
• 76. Os OSMIUM ΟΣΜΙΟ 1804 (δ)
Το όνομα προέρχεται από την ελληνική λέξη οσμή, και δόθηκε στο στοιχείο εξ αιτίας της άσχημης χαρακτηριστικής οσμής του (δηλητηριώδους) οξειδίου του.
• 77. Ir IRIDIUM ΙΡΙΔΙΟ 1804 (γ)
Από την ελληνική λέξη ίρις = ουράνιο τόξο, λόγω της πλούσιας ποικιλίας χρωμάτων των αλάτων του.
• 78. Pt PLATINUM ΛΕΥΚΟΧΡΥΣΟΣ 16ος αιώνας (γ)
Ονομάστηκε λευκός χρυσός γιατί ανακαλύφτηκε μεν σε χρυσοφόρα κοιτάσματα, αλλά το χρώμα του ήταν λευκό. Το σύμβολό του προέρχεται από το λατινικό platina = μικρός άργυρος.
• 79. Au GOLD ΧΡΥΣΟΣ π. Χ. (ζ)
Το σύμβολο προέρχεται από το λατινικό aurum, τη λατινική του ονομασία. Το αγγλικό gold προέρχεται από το αρχαίο geolo = κίτρινο.
• 80. Hg MERCURY ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΣ π. Χ. (δ)
Επειδή το στοιχείο αυτό (γνωστό από την αρχαιότητα) μοιάζει στο χρώμα με τον άργυρο, αλλά βρίσκεται σε υγρή κατάσταση, τόσο οι Ελληνες όσο και οι Ρωμαίοι το ονόμαζαν ρευστό άργυρο ή υγρό άργυρο ή και υδράργυρο. Το αγγλικό όνομα από τον πλανήτη Ερμή (Mercury).
• 81. Tl THALLIUM ΘΑΛΛΙΟ 1861 (γ)
Το στοιχείο ανακαλύφτηκε από μια χαρακτηριστική πράσινη γραμμή στο φάσμα του. Το όνομα προέρχεται από την ελληνική λέξη θαλλός = νέο, τρυφερό (άρα πράσινο) κλαδάκι, βλαστάρι.
• 82. Pb LEAD ΜΟΛΥΒΔΟΣ π. Χ. (ζ)
Το σύμβολο προέρχεται από τη λατινική λέξη plumbum. Το όνομα προέρχεται προφανώς από την αρχαία ελληνική λέξη μόλυβδος, λέξη υπό την οποία συγχεόταν για πολλούς αιώνες κάθε μαλακή, μαύρη ορυκτή ύλη, η οποία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για γραφή.
• 83. Bi BISMUTH ΒΙΣΜΟΥΘΙΟ 1450 (γ)
Το όνομα μάλλον προέρχεται από τη γερμανική λέξη Weissmuth = λευκή μάζα.
• 84. Po POLONIUM ΠΟΛΩΝΙΟ 1898 (β)
Από το όνομα της Πολωνίας, πατρίδας της M. Curie, η οποία ανακάλυψε το στοιχείο.
• 85. At ASTATINE ΑΣΤΑΤΟΝ 1940 (δ)
Το στοιχείο αυτό δε βρίσκεται στη φύση, επειδή είναι ιδιαίτερα ραδιενεργό και διασπάται. Παρασκευάστηκε στο εργαστήριο και το πιο μακρόβιο ισότοπό του έχει χρόνο ημιζωής 8,3 ώρες. Το όνομά του (από την ελληνική λέξη άστατος = ασταθής) εκφράζει ακριβώς τη μη σταθερότητά του.
• 86. Rn RADON ΡΑΔΟΝΙΟ 1900 (δ)
Το όνομα radon (που αποδόθηκε στα ελληνικά ως ραδόνιο) δόθηκε στο στοιχείο αυτό επειδή αφ'ενός μεν παράγεται κατά τη ραδιενεργό διάσπαση του ραδίου (radium) αφ' ετέρου δε ανήκει στα ευγενή αέρια, οπότε του ταίριαξε η κατάληξη -on.
• 87. Fr FRANCIUM ΦΡΑΝΚΙΟ 1939 (β)
Από το όνομα της Γαλλίας (France), πατρίδας της M. Perey (που υπήρξε κάποτε βοηθός της M. Curie), και η οποία ανακάλυψε το στοιχείο.
• 88. Ra RADIUM ΡΑΔΙΟ 1898 (δ)
Το όνομα προέρχεται από τη λατινική λέξη radius = ακτίνα, και δόθηκε στο στοιχείο λόγω της ραδιενεργούς ακτινοβολίας που εκπέμπει.
• 89. Ac ACTINIUM ΑΚΤΙΝΙΟ 1899 (δ)
Το όνομα προέρχεται από την ελληνική λέξη ακτίνα, και δόθηκε στο στοιχείο λόγω της έντονης ραδιενεργούς ακτινοβολίας που εκπέμπει.
90. Th THORIUM ΘΟΡΙΟ 1828 (α)
Από το όνομα του Thor, θεού του πολέμου στη σκανδιναβική μυθολογία.
• 91. Pa PROTACTINIUM ΠΡΩΤΑΚΤΙΝΙΟ 1917 (δ)
Το στοιχείο αυτό είναι ένα από τα ενδιάμεσα προϊόντα της φυσικής ραδιενεργούς δράσης του ουρανίου, η δε δική του διάσπαση οδηγεί στο σχηματισμό του ακτινίου. Επειδή, λοιπόν, βρίσκεται πριν από το ακτίνιο ή πρώτα από το ακτίνιο, ονομάστηκε πρωτακτίνιο.
• 92. U URANIUM ΟΥΡΑΝΙΟ 1789 (β)
Από το όνομα του πλανήτη Ουρανού, η ανακάλυψη του οποίου ήταν πρόσφατη την εποχή που ο M.H. Klaproth έπλασε το όνομα του στοιχείου. Είναι το στοιχείο που έχει το βαρύτερο άτομο μεταξύ των φυσικών στοιχείων.
• 93. Np NEPTUNIUM ΠΟΣΕΙΔΩΝΙΟ 1940 (β)
Από το όνομα του πλανήτη Ποσειδώνα. Το τεχνητό αυτό στοιχείο είναι το πρώτο μετά το ουράνιο στον περιοδικό πίνακα των στοιχείων. Ονομάστηκε λοιπόν από τον Ποσειδώνα που είναι ο πρώτος πλανήτης μετά τον Ουρανό.
• 94. Pu PLUTONIUM ΠΛΟΥΤΩΝΙΟ 1940 (β)
Από το όνομα του πλανήτη Πλούτωνα. Το τεχνητό αυτό στοιχείο βρίσκεται αμέσως μετά το ποσειδώνιο στον περιοδικό πίνακα των στοιχείων. Ονομάστηκε λοιπόν από τον Πλούτωνα που βρίσκεται αμέσως μετά τον πλανήτη Ποσειδώνα στο ηλιακό μας σύστημα.
• 95. Am AMERICIUM ΑΜΕΡΙΚΙΟ 1944 (β)
Από το όνομα της Αμερικής, κατ'αναλογία με το αντίστοιχο (ως προς τη θέση του στον περιοδικό πίνακα των στοιχείων) στοιχείο των λανθανιδών, το οποίο είχε ονομασθεί ευρώπιο.
• 96. Cm CURIUM ΚΙΟΥΡΙΟ 1944 (α)
Από το όνομα των Pierre και Marie Curie, κατ'αναλογία με το αντίστοιχο (ως προς τη θέση του στον περιοδικό πίνακα των στοιχείων) στοιχείο των λανθανιδών, το οποίο είχε ονομασθεί από το όνομα του J. Gadolin.
• 97. Bk BERKELIUM ΜΠΕΡΚΕΛΙΟ 1949 (β)
Από το όνομα του τόπου ανακάλυψης του στοιχείου, το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας το Berkeley, κατ'αναλογία με το αντίστοιχο (ως προς τη θέση του στον περιοδικό πίνακα των στοιχείων) στοιχείο των λανθανιδών, το οποίο είχε ονομασθεί από το όνομα του χωριού Ytterby της Σουηδίας.
• 98. Cf CALIFORNIUM ΚΑΛΙΦΟΡΝΙΟ 1950 (β)
Από το όνομα του τόπου ανακάλυψης του στοιχείου, το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια το Berkeley.
• 99. Es EINSTEINIUM ΑΙΝΣΤΑΙΝΙΟ 1952 (α)
Από το όνομα του μεγάλου φυσικού του 20ου αιώνα, του Albert Einstein (1879-1955).
• 100. Fm FERMIUM ΦΕΡΜΙΟ 1953 (α)
Από το όνομα του Ιταλού πυρηνικού φυσικού Enrico Fermi (1901-1954).
• 101. Md MENDELEVIUM ΜΕΝΤΕΛΕΓΙΕΒΙΟ 1955 (α)
Από το όνομα του θεμελιωτή του περιοδικού πίνακα των στοιχείων, του Ρώσου χημικού Dmitri Ivanovicx Mendelejev (1834-1907).
• 102. No NOBELIUM ΝΟΜΠΕΛΙΟ 1957 (α)
Από το όνομα του Alfred Nobel (1833-1896), Σουηδού επιστήμονα και ευεργέτη της επιστήμης.
• 103. Lr LAWRENCIUM ΛΩΡΕΝΣΙΟ 1961 (α)
Από το όνομα του Ernest Orlando Lawrence (1901-1958), ο οποίος εργάστηκε για την τελειοποίηση του κύκλοτρου, ενώ ταυτόχρονα υπήρξε ο ιδρυτής του Radiation Laboratory (Καλιφόρνια), όπου ανακαλύφτηκαν πολλά από τα υπερουράνια στοιχεία. Το σύμβολο του στοιχείου συναντάται και σαν Lw (συνήθως σε αμερικανικές εκδόσεις).
• 104. Db DUBNIUM 1964 (β)
Από το όνομα του διεθνούς επιστημονικού κέντρου που βρίσκεται στην Dubna κοντά στη Μόσχα, σε αναγνώριση της εξαιρετικά σημαντικής συμβολής του στην χημεία και στην μοντέρνα πυρηνική φυσική.
• 105. Jl JOLIOTIUM 1967 (α)
Το όνομα αυτό επελέγει προς τιμή του Γάλλου επιστήμονα F. Joliot-Curie λόγω της συνεισφοράς του στην ανάπτυξη της πυρηνικής φυσικής και χημείας και ο οποίος μοιράστηκε το βραβείο Nobel το έτος 1935 με την I. Curie.
• 106. Rf RUTHERFORDIUM 1974 (α)
Το όνομα αυτό επελέγει προς τιμή του Νεοζηλανδού επιστήμονα Ernest Rutherford λόγω της συνεισφοράς του στην ανάπτυξη της πυρηνικής φυσικής και στην γνώση για την δομή του ατόμου.
• 107. Bh BOHRIUM 1976 (α)
Το όνομα αυτό επελέγει προς τιμή του Δανού επιστήμονα Niels Bohr λόγω της συνεισφοράς του στην ανάπτυξη της κβαντικής φυσικής και στην γνώση για την δομή του ατόμου.
• 108. Hn HAHNIUM 1976 (α)
Το όνομα αυτό επελέγει προς τιμή του Γερμανού επιστήμονα Otto Hahn σε αναγνώριση της συνεισφοράς του στην ανακάλυψη της πυρηνικής σύντηξης
• 109. Mt MEITNERIUM 1982 (α)
Το όνομα αυτό επελέγει προς τιμή του Αυστριακού επιστήμονα Lise Meitner σε αναγνώριση της συνεισφοράς του στην ανακάλυψη της πυρηνικής σύντηξης.
• 110. Uun Ununnilium 1987 (?)
ΣΗΜΕΙΩΣΗ : Για τα στοιχεία 110 έως και 112 δεν έχουν δοθεί επισήμως ονόματα.
• 111. Uuu Unununium 1994 (?)
ΣΗΜΕΙΩΣΗ : Για τα στοιχεία 110 έως και 112 δεν έχουν δοθεί επισήμως ονόματα
• 112. Uub Ununbium 1996 (?)
ΣΗΜΕΙΩΣΗ : Για τα στοιχεία 110 έως και 112 δεν έχουν δοθεί επισήμως ονόματα
(πηγή http://www.asxetos.gr/libView.aspx?s=101&sc=302&o=-1&ofs=8)
"Οι καταχωρήσεις δεν αποτελούν προϊόν κάποιας επιστημονικής μελέτης και έρευνας αλλά μία εθελοντική προσπάθεια καταγραφής εγκυκλοπαιδικών γνώσεων "
Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2009
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)